Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 15 listopada 2018 r., sygn. II SA/Ol 660/18

Zagospodarowanie przestrzenne

Dnia 15 listopada 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2018 roku sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Gminy Elbląg z dnia 17 maja 2018 r., nr XXXIV/263/2018 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla fragmentu terenu obrębu geodezyjnego Gronowo Górne, obejmującego swym zakresem działkę nr 251 i część działki nr 246 stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że w dniu 17 maja 2018 r. Rada Gminy Elbląg (dalej jako: "Rada Gminy"), na podstawie art. 20 ust. 1 i art. 27 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1073), dalej jako: "u.p.z.p." oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1875), dalej jako: "u.s.g.", podjęła uchwałę nr XXXIV/263/2018 w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla fragmentu terenu obrębu geodezyjnego Gronowo Górne, obejmującego swym zakresem działkę nr 251 i część działki nr 246 (dalej zwaną "uchwałą" lub "m.p.z.p").

Uchwała ta stała się przedmiotem skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego (dalej także jako: "organ nadzoru" lub "skarżący"), który wniósł o stwierdzenie jej nieważności w całości.

W uzasadnieniu skargi organ nadzoru podniósł, że m.p.z.p. przeznacza tereny pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z dopuszczeniem zabudowy usługowej na terenie 1MNU o powierzchni 6,33 ha. Dla tego terenu uchwała w § 7 ust 6 pkt 1) ustala minimalną powierzchnię działki, która wynosi 0,1 ha, co daje teoretycznie możliwość wydzielenia ok. 60 działek. W ramach zagospodarowania terenów MN w § 7 ust 2 pkt g) uchwały dopuszcza się między innymi "wydzielenie dojazdów i dojść dla obsługi obiektów budowlanych". Użycie takiego sformułowania można rozumieć jako możliwość wydzielenia geodezyjnego działek, co pośrednio potwierdza zapis § 7 ust 6 pkt 2) uchwały, który wyłącza stosowanie minimalnej powierzchni działki w przypadku wydzielenia działek pod obiekty infrastruktury technicznej i na cele obsługi komunikacyjnej. Wykonanie dojazdów i dojść do budynków w ramach (granicach) działki budowlanej nie wymaga ich geodezyjnego wydzielenia, z czego wynika, że chodzi o wydzielenie terenów komunikacji: dróg lub ciągów pieszo-jezdnych. Skarżący zwrócił również uwagę na § 7 ust 2 f) uchwały dopuszczający budowę stacji transformatorowej na terenie 1MNU, którą zgodnie z zapisem w § 6 ust 14 pkt 1) uchwały należy realizować alternatywnie jako stację wnętrzową (kontenerową) na wydzielonej działce, z możliwością dojazdu od strony drogi lub jako stację słupową, lokalizowaną na wydzielonej działce względnie w liniach rozgraniczających drogi. Skarżący zauważył, że m.p.z.p. nie precyzuje o jaką drogę chodzi. Tereny MNU przylegają głównie do ciągu pieszo-jezdnego, a także do drogi KDD zlokalizowanej poza granicami sporządzenia planu. Może chodzić również o drogi, które zostaną wydzielone z terenów MNU. Wojewoda zarzucił, że powyższe zapisy stanowią naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p., w myśl którego, w planie miejscowym określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny