Postanowienie WSA w Łodzi z dnia 7 listopada 2018 r., sygn. II SA/Łd 610/18

Odrzucenie skargi; Planowanie przestrzenne

Dnia 7 listopada 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Protokolant Specjalista Aleksandra Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2018 roku sprawy ze skargi R. M. na uchwałę Rady Miejskiej w W. z dnia [...] nr [...] w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu części działki oznaczonej nr ewid. [...] (arkusz mapowy nr 1) położonej w miejscowości T. w gminie W. postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz skarżącego R. M. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi, zaksięgowanego w dniu [...] pod pozycją [...]. a.tp.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 15 maja 2018 r. R. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na uchwałę Rady Miejskiej w W. z dnia [...] nr [...] w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu działki oznaczonej nr ewid. gr. [...] (arkusz mapowy nr 1), położonej w miejscowości T. w gminie W., zmienioną uchwałą [...] z dnia [...].

Skarżący zarzucił zaskarżonej uchwale naruszenie: 1) art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej w związku z art. 1 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu poprzez objęcie obszarem planu miejscowego części nieruchomości stanowiącej własność skarżącego, w sposób niezgodny z intencjami właściciela, bez dostatecznego uzasadnienia takiego zabiegu dla ochrony innych dóbr i wartości oraz z przekroczeniem aksjologicznych granic, w jakich winien być dokonywany wybór optymalnych rozstrzygnięć, podejmowanych przy kształtowaniu ładu przestrzennego, 2) art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 6 i 7 oraz art. 3 ust. 1 w związku z art. 2 pkt. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez: a) wadliwe ustalenie granic obszaru miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w wyniku czego doszło do podzielenia działki ewidencyjnej na dwie części: część objętą procedurą planistyczną oraz pozostałą część pozostającą poza obszarem procedowanego planu, b) objęcie obszarem planu miejscowego jedynie części nieruchomości, oznaczonej numerem ewidencyjnym działki [...], położonej w T., z pominięciem pozostałej części tej nieruchomości oraz obszarów przyległych i sąsiedzkich przez co obszar ten nie stanowi harmonijnej całości w zakresie kształtowania przestrzeni, c) naruszenie zasady uwzględniania przy planowaniu przestrzennym prawa własności. W oparciu o tak sformułowane zarzuty skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości, zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.