Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 października 2018 r., sygn. II SA/Wr 548/18

Planowanie przestrzenne

Dnia 16 października 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Anna Siedlecka Asesor WSA Wojciech Śnieżyński (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Ewa Trojan po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 października 2018 r. sprawy ze skargi D. W. i A. G. na uchwałę Rady Miejskiej w W. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zespołu wsi: [...] , [...] oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

D. W. i A. G. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z [...].10.2013 r. Nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zespołu wsi: [...],[...] -Gmina [...] - strefa [...]. Uchwale tej skarżący zarzucili naruszenie ich interesu prawnego oraz podjęcie z naruszeniem prawa materialnego. Wskazując na powyższe skarżący zawnioskowali o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów wskazanych w uzasadnieniu skargi oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego. Uzasadniając naruszenie interesu prawnego skarżący podali, że w dniu [...].08.2012 r. nabyli od gminy [...] prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...], natomiast w dniu [...].09.2013 r. prawo własności działki nr [...]. Na potwierdzenie powyższych okoliczności przywołali załączoną do skargi dokumentację z procedury zbycia nieruchomości komunalnej oraz umowy sprzedaży. Podali także, że nabyte nieruchomości, według miejscowego planu zagospodarowania obowiązującego w dacie ich nabycia, uchwalonego uchwałą Rady Miejskiej w [...] nr [...] z [...].03.2004 r., znajdowały się na terenie oznaczonym symbolem "P/U", którego funkcją wiodącą była aktywność gospodarcza z dopuszczeniem inwestycji uciążliwych. Skarżący podkreślili, że przedmiotowe nieruchomości nabyli w celu prowadzenia na nich działalności gospodarczej o charakterze uciążliwym tj. stacji demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji - która zgodna była z ustaleniami przywołanego wyżej planu miejscowego z [...].03.2004 r. (potwierdził to także organ gminy w zaświadczeniu z [...].09.2013 r.). Na skutek uchwalenia w dniu [...].10.2013 r. zaskarżonego obecnie planu miejscowego, doszło jednak do zmiany funkcji opisanych wyżej nieruchomości z dotychczasowej aktywności gospodarczej z dopuszczeniem inwestycji uciążliwych, na funkcję usługową. Na skutek tej zmiany, niemożliwym stało się prowadzenie na przedmiotowych nieruchomościach działalności polegającej na utylizacji pojazdów, sprzętu elektronicznego i elektrycznego. Skarżący podjęli tymczasem czynności dla zrealizowania planowanego przedsięwzięcia i wystąpili o wydanie decyzji środowiskowej. W toku tego postępowania uzyskali wiedzę o niezgodności inwestycji z planem jako, że odmówiono im wydania zaświadczenia potwierdzającego tę zgodność. W takich okolicznościach sprawy skarżący stwierdzili, że mają interes prawny w zaskarżeniu uchwały, gdyż dokonana nią zmiana planu miejscowego dotycząca wymienionych na wstępie nieruchomości, całkowicie uniemożliwia im prowadzenie planowanej działalności gospodarczej. Podali, że w związku z zamiarem prowadzenia tej działalności zaciągnęli także kredyt. Wskazując na powyższe zarzucili, że kwestionowana uchwała podjęta została z rażącym naruszeniem przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a konkretnie z naruszeniem art. 17 pkt 5 tej ustawy (dalej: u.p.z.p.). W przepisie tym, jako kolejny etap procedury planistycznej - po sporządzeniu projektu planu i rozpatrzeniu wniosków wraz z prognozą oddziaływania na środowisko - ustawodawca przewidział sporządzenie prognozy skutków finansowych uchwalenia planu miejscowego, z uwzględnieniem art. 36. Co do określenia skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych oraz co do osób uprawnionych do określenia tych skutków finansowych, zdaniem skarżących, stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami (dalej także: u.g.n.) - o czym wprost stanowi art. 37 ust. 11 u.p.z.p. Przepis art. 174 ust. 3a pkt 3 u.g.n. przewiduje natomiast, że opracowania i ekspertyzy niestanowiące operatu szacunkowego dotyczące skutków finansowych uchwalania lub zmiany planu miejscowego, mogą być sporządzane tylko przez rzeczoznawcę majątkowego. Udział rzeczoznawcy majątkowego przy sporządzaniu tej prognozy, jest dla skarżących tym bardziej istotny, że zgodnie z § 11 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, prognoza skutków finansowych uchwalania planu powinna zawierać w szczególności: prognozę wpływu ustaleń miejscowego planu zagospodarowania na dochody własne i wydatki gminy, w tym wpływy z podatku od nieruchomości i inne dochody, związane z obrotem nieruchomościami gminy oraz na opłaty i odszkodowania o których mowa w art. 36 ustawy. Ponieważ uchwalenie planu może spowodować, że korzystanie z nieruchomości w dotychczasowy sposób stanie się niemożliwe, bądź istotnie ograniczone, konieczne jest określenie wartości nieruchomości reprezentatywnych na danym obszarze - o czym stanowi § 51 rozporządzenia w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego. Wartość nieruchomości mogą zaś określać tylko rzeczoznawcy majątkowi (art. 7 u.g.n.). Rekapitulując skarżący stwierdzili, że w przypadku zaskarżonej uchwały skutki finansowe zmiany planu sporządzone zostały przez [...] s.c. Z. G. i K. M. - a więc przez osoby nieuprawnione. Tym samym, przy uchwalaniu przedmiotowego aktu doszło do naruszenia prawa, co obciąża go sankcją nieważności. Sankcję tę stosuje się także w przypadku naruszenia zasad sporządzania dokumentów oraz procedury ich przyjmowania.