Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 października 2018 r., sygn. I SA/Po 383/18

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert Sędziowie Sędzia WSA Mirella Ławniczak Sędzia WSA Monika Świerczak (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Krzysztof Dzierzgowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2018 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od spadków i darowizn I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] o nr [...]; II. uchyla postanowienie Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] o nr [...] III. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] na rzecz skarżącej kwotę 997 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] marca 2012 r., U. T. wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. o umorzenie zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn w kwocie [...]zł wraz z odsetkami, należnej z tytułu zasiedzenia zabudowanej nieruchomości, której wysokość wynika z decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...]

W uzasadnieniu wniosku podatniczka podniosła, że jest starszą (71-letnią), schorowaną osobą (choruje m.in. na jaskrę, nadciśnienie, dusznicę bolesną, ruchomość nerki, pęcherz, reumatyzm i osteoporozę), a jej jedyny dochód stanowi emerytura w kwocie [...]zł miesięcznie. Wnioskodawczyni podkreśliła, że ze względu na zły stan zdrowia musi przyjmować leki, na które miesięcznie przeznacza ok. [...] zł. Wskazała, że miesięcznie wydatkuje [...] zł na opał, [...] zł na energię i gaz, [...] zł na wodę, [...] zł na telefon, [...] zł na bilety autobusowe, [...] zł na roczne ubezpieczenie na życie. Na żywność, odzież, środki czystości pozostaje jej ok. [...] zł. W związku z powyższym, nie ma możliwości poczynienia jakichkolwiek oszczędności i nie jest w stanie zapłacić nałożonego na nią podatku - nawet w ratach. Ponadto strona podniosła, że organ reprezentujący państwo, tj. Państwowe Biuro Notarialne oraz organ administracji samorządowej, tj. Urząd Miasta i Gminy w P., utrzymywały zarówno ją, jak i jej matkę, w przeświadczeniu, że w 1972 r. podatniczka została obdarowana przedmiotową nieruchomością. Wnioskodawczyni stwierdziła, że załączony do wniosku akt notarialny dowodzi popełnienia błędu przez notariusza, polegającego na zamianie sąsiadujących działek i ustanowieniu służebności mieszkania na działce bez zabudowań. Zdaniem strony, organy podatkowe utrzymywały ją w błędnym przekonaniu, żądając od niej przez wiele lat podatku od nieruchomości, której faktycznie nie była właścicielem. Wraz z wnioskiem podatniczka przedłożyła akt notarialny z dnia [...] lutego 1972 r., rep. A nr [...], mocą którego M. G. jako właścicielka nieruchomości, położonej w K. przy ulicy [...] (poprzednio [...]) w powiecie pleszewskim, o powierzchni 0,08.17 ha, darowała swojej córce i jej mężowi - U. i M. E., małżonkom [...], do wspólności ustawowej wyżej opisaną zabudowaną nieruchomość, a także wniosek z dnia 7 września 2010 r., którym podatniczka wystąpiła do Sądu Rejonowego w P. o stwierdzenie zasiedzenia ww. nieruchomości przez nią i jej męża.