Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 2 października 2018 r., sygn. I SA/Po 463/18

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Karol Pawlicki po rozpoznaniu w dniu 2 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu od postanowienia starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 sierpnia 2018 r. o sygn. akt I SA/Po 463/18 oddalającego wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług do przeniesienia na następny miesiąc za luty, marzec, wrzesień i październik 2013 r. oraz kwoty podatku do zapłaty za w/w miesiące postanawia: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2018 r. referendarz odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że skarżący w złożonym wniosku o przyznanie prawa pomocy i oświadczeniach nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego siebie i rodziny. W szczególności zaznaczono, że wnioskodawca, pomimo wezwania nie przedstawił w sposób wyczerpujący informacji dotyczących jego sytuacji materialnej i finansowej, sytuacji materialnej i finansowej swojej żony (z którą pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej), a także rodziców (z którymi wspólnie zamieszkuje), wobec czego nie uczynił zadość ciążącemu na nim obowiązku wykazania zasadności złożonego wniosku w kontekście ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy. Ponadto stwierdzono, że brak współpracy strony ubiegającej się o przyznanie prawa pomocy musi skutkować odmową przyznania tego prawa. Referendarz sądowy podkreślił także, że bez względu na fakt pozostawania w separacji faktycznej, ustroju rozdzielności majątkowej czy nieprowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego, okoliczność pozostawania w związku małżeńskim, stosownie do art. 27 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 682 ze zm. - dalej: "K.r.o.") skutkuje tym, że oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli.