Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 października 2018 r., sygn. II SA/Ol 661/18

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Chybicki Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant referent Małgorzata Gaida po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2018 roku sprawy ze skargi P. S. na decyzję Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 5 września 2018 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie wpłynęła skarga P. S. (dalej zwanego skarżącym) na decyzję Wojewody W-M (dalej zwanego Wojewodą) z dnia "[...]" w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość. Skarga ta została przekazana Sądowi przez Wojewodę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.

Jak wynika zaś z przekazanych Sądowi akt sprawy, wnioskiem z dnia "[...]" Spółka A (dalej zwana Spółką) zwróciła się do Starosty S. (dalej zwanego organem I instancji) o wydanie decyzji w przedmiocie odszkodowania w związku z zakończeniem prac na inwestycji pod nazwą "Budowa dwutorowej linii 400 kV "[...]" z czasową pracą jednego toru na napięciu 220 kV w relacji "[...]"" na nieruchomości położonej w gminie S., powiat s., województwo w-m, oznaczonej jako działki nr "[...]" w obrębie L. i nr "[...]"w obrębie Z. Spółka podała przy tym, że na podstawie art. 124 w związku z art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, organ I instancji wydał decyzję z "[...]", którą ograniczył sposób korzystania z ww. nieruchomości, a następnie decyzją z dnia "[...]", wydaną na podstawie art. 124a ust. 1a w zw. z art. 6 pkt 2 tej ustawy, zezwolił na niezwłoczne zajęcie tych nieruchomości.

Decyzją z dnia "[...]" organ I instancji, powołując art. 128 ust. 4, art. 129 ust. 5 pkt 2, art. 130, art. 132 ust. 1a, ust. 2, ust. 3, ust. 6 w zw. z art. 124 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 121; dalej jako "u.g.n.") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257; dalej jako "k.p.a."), ustalił na rzecz skarżącego odszkodowanie w łącznej wysokości "[...]" zł. za ograniczenie w korzystaniu z ww. nieruchomości, stanowiących jego własność, w związku z udzieleniem Spółce zezwolenia na zajęcie części tych nieruchomości na cele budowy opisanej powyżej inwestycji. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ I instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 129 ust. 5 u.g.n., starosta wydaje odrębną decyzje o odszkodowaniu jeżeli wystąpił przypadek określony w art. 124-126 tej ustawy, co miało miejsce w niniejszym postępowaniu. Wskazał także, że wysokość odszkodowania, stosownie do art. 130 ust. 2 u.g.n., nastąpiła w oparciu o operaty szacunkowe z dnia "[...]", sporządzone przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego na zlecenie organu. Podał, że rzeczoznawca ten odniósł się do zastrzeżeń i uwag skarżącego zgłoszonych w toku postępowania, stwierdzając, że pozostają one bez wpływu na wycenę wartości nieruchomości w tej sprawie. Organ I instancji dokonał ponadto oceny operatów szacunkowych sporządzonych na potrzeby niniejszej sprawy i stwierdził, że nie zawierają one nieprawidłowości i nie naruszają przepisów u.g.n. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. nr 207, poz. 2109 ze zm.).