Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 października 2018 r., sygn. I SA/Ol 439/18

Ulgi podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Rząp po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2018r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej oddala skargę

Uzasadnienie

Wnioskami z dnia 26 czerwca 2017 r., uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2017 r., Spółka A z siedzibą w S. zwróciła się o umorzenie zaległości podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę.

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług w wysokości 55.493 zł wraz odsetkami za zwłokę. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że Spółka posiada majątek i dokonała spłaty zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług w kwocie 900.000 zł, co potwierdza jej możliwości finansowe. Ocenił, że w sprawie nie zaistniały przesłanki ważnego interesu podatnika i interesu publicznego ustanowione w przepisach art. 67a § 1 pkt 3 w zw. z art. 67b § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.).

Utrzymując w mocy powyższą decyzję, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w uzasadnieniu rozstrzygnięcia z dnia "[...]" wskazał, że w pierwszej kolejności był zobowiązany do zbadania trybu udzielenia wnioskowanej ulgi z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej. Powołując się na zasady udzielenia pomocy de minimis, zacytował przepisy art. 1 pkt 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. U. UE. L 352, z dnia 24.12.2013 r.) oraz art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2007 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 362). W formularzu informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis podatnik wskazał, że posiada powiązania z innymi przedsiębiorcami, tj. B oraz C. Z materiału zgromadzonego w sprawie wynikało, że w ciągu bieżącego roku oraz w ciągu dwóch lat go poprzedzających podatnik i B nie otrzymali pomocy de minimis. Natomiast C w powyższym okresie uzyskała pomoc de minimis w wysokości 8.167,97 euro. W związku z powyższym organ uznał, że w przypadku ewentualnego udzielenia pomocy podatnikowi nie istnieje zagrożenie przekroczenia progu pomocy w wysokości 200.000 euro, a zatem ewentualna pomoc de minimis byłaby dopuszczalna.