Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 4 października 2018 r., sygn. I SA/Ol 396/18
Budżetowe prawo; Administracyjne postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka, asesor WSA Katarzyna Górska,, Protokolant protokolant Paweł Guziur, po rozpoznaniu w na rozprawie w dniu 4 października 2018r. sprawy ze skargi Gminy A na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia nieważności w części uchwały w sprawie zmiany budżetu na rok 2018 i ustalenia budżetu oddala skargę.
Uzasadnienie
Uchwałą z 13 kwietnia 2018r. nr 0102-165/18 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie stwierdziło nieważność uchwały nr XXXVI/250/2018 Rady Miejskiej w Pasymiu z dnia 22 lutego 2018r. w sprawie zmiany budżetu na rok 2018 w części dotyczącej § 1 część III, dział 754-Bezpieczenśstwo publiczne i ochrona przeciwpożarowa, rozdział 75412-Ochotnicze straże pożarne, § 2820-dotacje celowe z budżetu na finansowanie lub dofinansowanie zadań zleconych do realizacji pozostałym jednostkom niezaliczanym do sektora finansów publicznych, w wysokości 8.000,00 zł, z przeznaczeniem na zakup sprzętu dla jednostek OSP w Pasymiu, Gromie i Jurgach oraz załącznika nr 4 w części dotyczącej wymienionych wyżej jednostek OSP.
W uzasadnieniu Kolegium Izby uznało za istotne naruszenie art. 32 ust. 2 i 3 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Zgodnie z brzmieniem tych przepisów koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina, zatem wydatki te powinny być realizowane bezpośrednio z budżetu gminy, nie zaś w formie dotacji. Kolegium stwierdziło, że żaden z obowiązujących przepisów prawa nie daje uprawnienia radzie miejskiej do udzielenia z budżetu gminy dotacji dla OSP na zakup sprzętu przeciwpożarowego, gdyż taki wydatek /w formie dotacji/ nie mieści się w kategorii kosztów wymienionych w przepisie art. 32 ust. 2 i 3 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Powołano się na wyrok NSA z 6 maja 2016 r. sygn. akt II FSK 3219/15.