Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3 października 2018 r., sygn. I SA/Ol 472/18

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło sędzia WSA Przemysław Krzykowski ( sprawozdawca ) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2018r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2013r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 18.471 zł (osiemnaście tysięcy czterysta siedemdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej również jako: "SKO", "Kolegium"), po rozpatrzeniu odwołania Spółki A z siedzibą w A, utrzymało w mocy decyzję Prezydenta z dnia "[...]" w sprawie określenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2013.

Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Spółka A była w 2013 r. właścicielem gruntów, budynków i budowli, zlokalizowanych na terenie Miasta. W deklaracji na podatek od nieruchomości wykazała podatek na rok 2013 w łącznej kwocie 1.820.634 zł, w tym:

- od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w wysokości 89.631,08 zł;

- od budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. 59.893 m² w wysokości 1.218.223,62 zł;

- od budynków zajętych na działalność gospodarczą w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych w wysokości 0 zł;

- od budowli w wysokości 512.779,44 zł.

W dniu 30 grudnia 2014 r. do organu I instancji wpłynął wniosek Spółki o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2009-2013 wraz z korektami deklaracji i pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W konsekwencji Spółka wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2009-2013 w łącznej kwocie 1.052.661 zł, w tym za 2013 r. w wysokości 221.948 zł. W uzasadnieniu wniosku podniosła, że w wyniku weryfikacji prawidłowości rozliczeń podatku od nieruchomości stwierdzono nieprawidłowości wynikające z opodatkowania instalacji wewnątrz budynków, zawyżenia powierzchni użytkowej budynków, opodatkowania pomieszczeń przeznaczonych na udzielanie świadczeń zdrowotnych oraz zakwalifikowania do opodatkowania obiektu małej architektury. Strona stwierdziła m.in., że instalacje techniczne znajdujące się wewnątrz budynku stanowią jeden obiekt budowlany razem z budynkiem, w którym się znajdują. Wyjaśniła, że nieprawidłowo kwalifikowała instalacje jako odrębne obiekty budowlane (tj. budowle) podlegające opodatkowaniu. W kwestii opodatkowania pomieszczeń przeznaczonych na udzielanie świadczeń zdrowotnych podniosła, że udostępniła część budynku położonego przy ul. "[...]" o powierzchni 118,70 m² podmiotowi udzielającemu świadczeń zdrowotnych, tj. B. Dodała, że nieprawidłowo opodatkowała obiekt małej architektury, tj. obiekt stanowiący połączenie cieku wodnego i architektury ogrodowej, spełniający wyłącznie funkcje estetyczne i niestanowiący budowli w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.