Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 września 2018 r., sygn. I SA/Wr 584/18

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędziowie: sędzia WSA Piotr Kieres, sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Protokolant: starszy specjalista Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 września 2018 r. sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. z siedzibą w P. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych: oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z [...] 2018 r. wydana na wniosek "A" Sp. z o.o. z/s w P. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku o wydanie ww. interpretacji skarżąca podała, że na podstawie zezwolenia prowadzi działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej: "SSE"). Strona jest producentem i przetwórcą papieru higienicznego, a głównym surowcem do produkcji jest celuloza nabywana od podmiotów niepowiązanych. W celu zabezpieczenia poziomu cen zakupu surowca, podmiot należący do Grupy Kapitałowej - obejmującej także skarżącą (dalej Grupa) - we własnym imieniu, lecz na rzecz wszystkich nabywców z Grupy - w tym strony -zawiera kontrakty terminowe. Polegają ona na ograniczeniu potencjalnego, negatywnego wpływu zmian cen surowca na sytuację finansową podmiotów z Grupy, na rzecz których realizowany jest zakup. Kontrakty nie mają charakteru spekulacyjnego, tzn. zabezpieczają zawsze tylko kwoty surowca realnie zużywane (lub nawet mniej) bez zastosowania jakiejkolwiek dźwigni. Realizacja tych kontraktów przebiega następująco: skarżąca nabywa surowiec od dostawcy zawsze po aktualnej cenie rynkowej, zmiennej w trakcie roku, zaś różnice pomiędzy gwarantowaną ceną zakupu - na którą opiewa kontrakt terminowy - a ceną rzeczywistą, którą płaci strona, są wyrównywane poprzez wystawiane na rzecz strony na koniec każdego miesiąca noty (debetowe/uznaniowe) przez podmiot, który zawarł kontrakt (skarżąca nie jest stroną kontraktu). Oznacza to, że jeśli cena zakupu surowca, którą realnie płaci strona jest wyższa niż cena gwarantowana Grupie przez emitenta kontraktu, to podmiot z Grupy zwraca stronie różnicę; natomiast w przypadku, gdy cena zakupu surowca jest niższa niż gwarantowana Grupie - strona dopłaca różnicę na rzecz podmiotu w Grupie. W efekcie finalnie ekonomiczne obciążenie strony zakupem surowca równe jest zawsze cenie gwarantowanej.