Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 września 2018 r., sygn. III SA/Wa 3792/17

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie sędzia WSA Matylda Arnold-Rogiewicz (sprawozdawca), asesor WSA Agnieszka Wąsikowska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 września 2018 r. sprawy ze skargi G. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz G. Z. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. (dalej też "NUS" albo "Organ egzekucyjny") wszczął postępowanie egzekucyjne, wobec majątku G. Z. (dalej też "Skarżący" albo "Strona"), na podstawie tytułów wykonawczych o numerach: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] wystawionych przez Prezydenta Miasta Z. ("Wierzyciel"), obejmujących zaległości w podatku od nieruchomości.

W celu wyegzekwowania dochodzonych należności podatkowych Organ egzekucyjny dokonał na podstawie art. 89 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1314, dalej "u.p.e.a.") zajęcia innej wierzytelności pieniężnej u Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z., z tytułu nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W piśmie z dnia 22 czerwca 2016 r. Skarżący oświadczył, że uznaje wierzytelność [...] (z tytułu mandatu) w wysokości 350 zł oraz nie uznaje wierzytelności objętych tytułami wykonawczymi wystawionymi przez Wierzyciela. Strona wniosła o uchylenie postępowania egzekucyjnego dotyczącego nieuznanych wierzytelności. W uzasadnieniu Skarżący podniósł, że Wierzyciel nie doręczył mu upomnień oraz tytułów wykonawczych. Wskazał, że należy domniemywać, iż organ uznał doręczenie za skuteczne, przesyłając korespondencję na adres inny niż wskazany jako adres korespondencyjny. Skarżący podniósł, że właściwy adres korespondencyjny był znany organom podatkowym. Strona wskazała również na przedawnienie się części należności podatkowych.