Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 września 2018 r., sygn. II SA/Ol 423/18

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2018 r. sprawy ze skargi D. K. i S. K. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Wojewody na rzecz skarżących D. K. i S. K. solidarnie kwotę 1500 zł (słownie: tysiąc pięćset złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" r., nr "[...]", Dyrektor Wydziału Infrastruktury, Geodezji i Rolnictwa w Urzędzie Wojewódzkim, działając z upoważnienia Wojewody, utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia "[...]" r., nr "[...]", wydaną na podstawie art. 129 ust. 5 pkt 1, art. 130, art. 132 ust. 1a i ust. 2, art. 134 w zw. z art. 98 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 121 ze zm., dalej jako: "u.g.n."), którą organ I instancji ustalił na rzecz D. i S. K. (dalej jako: "skarżący") odszkodowanie w wysokości 69.455,00 zł za nieruchomość gruntową oznaczoną nr działki "[...]" o powierzchni 0,2159 ha, obręb S., gmina S., przejętą z mocy prawa na własność Gminy pod drogę gminną, na podstawie ostatecznej decyzji Wójta Gminy z dnia "[...]" r. zatwierdzającej podział nieruchomości.

Organ II instancji podzielił w całości stanowisko organu I instancji co do zasadności ustalenia odszkodowania na podstawie operatu szacunkowego z dnia 13 października 2017 r., sporządzonego na zlecenie organu przez rzeczoznawcę majątkowego Z. G. i odrzucenia jako dowodu operatu szacunkowego z dnia 2 listopada 2017 r. na kwotę 178.000 zł, sporządzonego przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego Ł. Ż. na zlecenie skarżących. Organ odwoławczy przytoczył stanowiska obu biegłych. Za prawidłowe uznał ustalenia biegłej Z. G., która stwierdziła wartość rynkową stosując podejście porównawcze, metodą porównywania parami na kwotę 69.455 zł. Jako obiekty porównawcze biegła przyjęła transakcje nieruchomościami przeznaczonymi pod drogi istniejące i projektowane, stanowiące teren komunikacji - zatoka postojowa, drogę gminną. Organ II instancji nie zgodził się ze stanowiskiem rzeczoznawcy majątkowego Ł. Ż., iż występujące transakcje drogowe nie spełniają cech nieruchomości podobnych. Argument ten uznał za pozbawiony uzasadnienia faktycznego, jak i prawnego. Wskazał, że stosownie do