Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 września 2018 r., sygn. I SA/Lu 421/18

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), WSA Krystyna Czajecka-Szpringer Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 września 2018 r. sprawy ze skargi G. U. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

W zaskarżonej interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (organ) ocenił, że nie jest prawidłowe stanowisko G. U. (gmina) w kwestii kalkulowania wysokości podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) w przypadku uzyskania przez gminę dofinansowania na potrzeby realizacji świadczeń w zakresie wykorzystania odnawialnych źródeł energii.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że gmina przedstawiła okoliczności, w których jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zamierza przystąpić do realizacji projektu "Energia odnawialna w G. U. - montaż instalacji solarnych i kotłów na biomasę". W tym celu gmina zakupi instalacje solarne i kotły na biomasę (dalej jako instalacje), które będą zamontowane na prywatnych nieruchomościach jej mieszkańców, na prywatnych budynkach mieszkalnych. Na potrzeby tego przedsięwzięcia gmina uzyska dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa L. na lata 2014 - 2020. Będzie ono przeznaczone wyłącznie na realizację całego projektu. Podatek naliczony przy zakupach związanych z projektem nie stanowi wydatku kwalifikowalnego. Dofinansowanie pokryje 85 % kosztów kwalifikowalnych i nie jest uzależnione od sposobu finansowania pozostałych kosztów przedsięwzięcia, a więc czy środkami własnymi gminy, czy z kredytu, czy też pochodzącymi od jej mieszkańców, a przede wszystkim nie jest uzależnione od ceny za jaką gmina będzie świadczyła usługi i przekazywała zamontowane instalacje na rzecz mieszkańców. Wkład własny w realizację projektu będą wnosili na podstawie umów mieszkańcy przystępujący do projektu (15 % kosztów kwalifikowalnych i około 75 % niekwalifikowalnych) oraz gmina w zakresie wydatków niepokrytych przez mieszkańców (około 25 % kosztów niekwalifikowalnych), dotyczących przykładowo obsługi biurowej, prawnej, podatkowej. Gmina zaznaczyła, że wysokość dofinansowania nie jest uzależniona od wpłat ze strony mieszkańców, od cen za usługi świadczone przez gminę dla mieszkańców ani od ilości mieszkańców przystępujących do projektu. Tym samym akcentowała kosztowy charakter omawianego dofinansowania przeznaczonego na realizację projektu jako całości. Brak umówionych wpłat ze strony mieszkańca gminy wyklucza go z udziału w projekcie. Dofinansowanie projektu nie będzie przeznaczone na dopłatę do ceny świadczonych usług na rzecz poszczególnych mieszkańców, lecz będzie pokrywało ogólne koszty związane z realizacją całego projektu, w tym między innymi wydatki wynikające z potrzeby: - promocji, - sporządzenia studium wykonalności i dokumentacji technicznej, - zakupu, dostawy i montażu urządzeń, - zapewnienia nadzoru inwestorskiego, - wykonania systemów wdrożenia oraz zarządzania energią, projektem. Jeśli chodzi o obowiązki gminy, to: - wyłoni ona wykonawców instalacji, - zapewni sporządzenie pełnej dokumentacji, - zorganizuje montaż, odbiór, serwis instalacji, - zadba o przeszkolenie użytkowników, - dokona rozliczenia finansowego, przy czym niektóre zadania zostaną zlecone wyłonionemu wykonawcy. Przez okres trwałości projektu zamontowane instalacje będą stanowiły własność gminy, a potem własność instalacji zostanie przeniesiona na rzecz poszczególnych mieszkańców uczestniczących w projekcie. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia nie uzyska dofinansowania. Jednocześnie gmina odmówiła organowi sprecyzowania jak kalkulowana byłaby cena za usługi świadczone na rzecz mieszkańców przy braku dofinansowania, czy wówczas w ogóle decydowałaby się na ich wykonywanie.