Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 25 września 2018 r., sygn. II SA/Kr 937/18

Odrzucenie skargi

Kraków, dnia 25 września 2018r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w następującym składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa po rozpoznaniu w dniu 25 września 2018r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. F. na uchwałę Rady Miasta Z. nr [...] z dnia [...] grudnia 1999r. w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Z. postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Skarżący pismem z dnia 19 czerwca 2018r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę w oparciu o art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r., o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz 1592 z późn. zm.) wskazując na swój interes prawny w zaskarżeniu uchwały z uwagi na stanowiący jego własność teren działki ewid. nr [...] obr. [...] w Z., zakwalifikowanego w studium do kategorii OC1A - strefa centralna, teren miejski zieleni urządzonej, podczas gdy nieruchomość powinna zostać zakwalifikowana do kategorii MW - teren zabudowy mieszkalnej wielorodzinnej, albo M/U - teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej - zgodnie z charakterem tej nieruchomości. Wg skarżącego naruszone zostały jego prawa wynikające z art. 64 ust. 1, 2 i 3 Konstytucji RP w zw. z art. 140 k.c. w zw. z art. 4 ustawy Prawo budowlane. W drodze zaskarżonej uchwały (oraz powiązanego z nią miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) ograniczone zostało jego prawo własności do dz. ewid. nr [...] obr. [...] w Z., uniemożliwiono korzystanie z nieruchomości zgodnie z jej społeczno-gospodarczym przeznaczeniem, np. poprzez jej zabudowanie zgodnie z odrębnymi przepisami, w sytuacji gdy sąsiadujące z dz. ewid. nr [...] nieruchomości prywatne nie zostały przez Gminę Z. zaliczone do terenów zieleni miejskiej, a przez to możliwe jest ich racjonalne wykorzystywanie, czym naruszono zasadę równego traktowania.

W odpowiedzi na skargę skarżony organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na to, iż skarżący nie wykazał naruszenia jego interesu prawnego, względnie o oddalenie. Wg organu Studium zawiera takie określenie kierunków zagospodarowania, które są bardziej liberalne względem działki skarżącego w zakresie dopuszczalności zabudowy niż obowiązujący na tym terenie w okresie 1994 -2003 r. plan miejscowy. Dowodem na to są przyjęte w oparciu o zaskarżone studium, ustalenia "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...]", zgodnie z którym działka ewid. nr [...] obr. [...] położona jest w terenach zieleni urządzonej, oznaczonych symbolem l.ZP, z przeznaczeniem podstawowym terenów - park miejski. Zgodnie z § 6 ust 4 pkt 5 powyższego planu obowiązuje zakaz rozbudowy i nadbudowy, istniejących obiektów, w tym obiektów o cechach zabytkowych pokazanych na rysunku planu, za wyjątkiem budynku o cechach zabytkowych zlokalizowanego w terenie l.ZP i [...] Rozbudowa budynków nie może przekroczyć całkowitej wysokości 12 metrów oraz 50% powierzchni zabudowy istniejących budynków. Obowiązuje przy rozbudowie budynku o cechach zabytkowych zlokalizowanego w terenie l.ZP uwzględnienie obowiązującej linii zabudowy wyznaczonej jako przedłużenie linii wyznaczonej przez istniejącą najdłuższą zewnętrzną ścianę istniejącego budynku 6 od strony terenu 6.KP oraz nieprzekraczalnej linii zabudowy wyznaczonej przez istniejącą najdłuższą zewnętrzną ścianę istniejącego budynku od strony terenu [...] Zaskarżona uchwała nie może naruszać interesu prawnego, poprzez ukształtowanie jej treści niezgodnie z wskazywanymi przez skarżącego przepisami ustawy z dnia z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, gdyż ustawa ta nie obowiązywała w chwili podejmowania zaskarżonej uchwały, a przedmiotowe studium zostało uchwalone w oparciu o przepisy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym. Natomiast poprzednio w miejscowym planie ogólnego zagospodarowania przestrzennego Miasta Z., przyjętym uchwałą Nr [...] Rady Gminy T. z dnia 17.11.1994 r. (Dziennik Urzędowy Województwa [...] Nr [...] póz. 232 z dnia 10.12.1994 r), który stracił ważność z dniem 31.12.2003 r. powyższa działka położona była, w terenie l ZP - tereny zieleni urządzonej. Przeznaczenie podstawowe obejmowało skwery, parki z niekubaturowymi urządzeniami sportu, turystyki i rekreacji. Dopuszczono użytkowanie, remontowanie, modernizowanie i przebudowywanie istniejących budynków nie stanowiących samowoli budowlanych pod warunkiem, że ich kubatura nie zostanie powiększona o więcej niż 10% oraz wymianę substancji istniejących budynków nie stanowiących samowoli budowlanych, jedynie w przypadku ich zniszczenia z przyczyn losowych (klęski żywiołowe, pożary itp.).