Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 sierpnia 2018 r., sygn. II SA/Po 128/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Asesor WSA Jan Szuma Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Rurarz - Kwietniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Wojewody z dnia [...] 2017 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę

Uzasadnienie

Starosta [...] decyzją z dnia [...] 2017 r., nr [...] ([...]), zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę dla "S. w G. na budowę budynku usługowo-handlowego z wewnętrzną instalacją gazową na działkach nr [...] i [...] ark.93, położonych przy ul. [...] w G..

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, iż przedmiotowa inwestycja jest zgodna z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego budownictwa mieszkaniowego O. w G., zatwierdzonego Uchwałą Nr [...] Rady Miasta G. z dnia [...] 2000 r. (dalej zwany w skrócie jako "Plan miejscowy"). Będące przedmiotem opracowania działki nr [...] i [...] zlokalizowane są na obszarze o symbolu UM, tj. na terenach usługowo-mieszkalnych z dominującą funkcją usługową. Zgodnie z zapisami Planu miejscowego, jako teren o opisywanej funkcji należy rozpatrywać łącznie kilka działek stanowiących obszar wydzielony na rysunku planu liniami rozgraniczającymi o tej właśnie funkcji. Z tego wynika, że na poszczególnych działkach mogą być realizowane niezależnie różne funkcje w sposób taki, aby na całym terenie o symbolu UM funkcją dominującą była funkcja usługowo-mieszkalna z dominującą usługową. Organ nie podzielił przy tym twierdzeń podnoszonych przez stronę postępowania - M. C., iż handel nie jest usługą, wskazując, że Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz.U.Nr 112, poz. 1316 ze z.m) i ustawa Prawo budowlane nie przewidują podziału budynków na handlowe i usługowe. Stwierdzono także, iż projekt zagospodarowania działki zgodny jest z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, a projekt budowlany spełnia również warunki określone w rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego. Za wystarczające uznano stwierdzenie projektanta, że uciążliwość dla środowiska związana z planowaną działalnością, a powodowana między innymi przez hałas i zapach, nie będzie wykraczać poza granice objęte inwestycją. Uznano, iż przedmiotowa inwestycja nie wprowadza żadnych ograniczeń w zagospodarowaniu działek sąsiednich. Ponadto, nie wprowadza również żadnych ograniczeń w użytkowaniu nieruchomości sąsiednich. Inwestycja, nie kwalifikuje się również do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, wymienionych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010r., a zatem planowana inwestycja nie wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i sporządzenia raportu.