Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 sierpnia 2018 r., sygn. III SAB/Kr 35/18

Sąd stwierdził bezczynność organu - uczelni, która po otrzymaniu wniosków o stypendium składanych za pośrednictwem platformy e-PUAP kierowała pisma do skarżącego w formie pisemnej. Pisma te, w tym decyzje, nie były odbierane – organ powołał się więc na fikcję doręczenia wynikającą z dwukrotnie awizowanych przesyłek. Sąd uznał jednak, że organ pozostaje w bezczynności. Zdaniem Sądu, zgodnie z art. 39 § 1 pkt 1 i 2 K.p.a. organ miał obowiązek doręczać pisma za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. z 2016 r. poz. 1030 i 1579). Sąd podkreślił, że organ nie ma możliwości odstąpienia od wskazanego przez stronę sposobu doręczenia drogą elektroniczną, o czym świadczy użycie przez ustawodawcę w art. 39 § 1 kpa sformułowania „doręczenie następuje". Sąd zastrzegł przy tym, że wprawdzie w judykaturze akceptuje się doręczanie pism tradycyjnie, ale tylko w sytuacjach, gdy adresat faktycznie odbierze przesyłkę. Z akt spraw nie wynikało, aby doręczanie elektroniczne było z jakichś przyczyn niemożliwe lub bezskuteczne. Skarżący zasadniczo składał pisma poprzez ePUAP, a więc organ (uczelnia) dysponował możliwościami technicznymi pozwalającymi na doręczanie pism w formie elektronicznej.