Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 czerwca 2018 r., sygn. II SA/Lu 441/18

Podstawę rozstrzygnięcia o odmowie przyznania wnioskodawcy pomocy finansowej dla osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego nie stanowił zatem art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz.U. z 2017 r., poz. 1952 ze zm. - dalej jako "u.ś.r."), lecz § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 1741 - dalej jako "rozporządzenie").

§ 2 ust. 1 rozporządzenia odwołuje się wprawdzie do ustawy o świadczeniach rodzinnych, jednakże nie w celu stosowania art. 17 u.ś.r., lecz jedynie w zakresie ustalenia treści przesłanek przyznania pomocy finansowej dla osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego. Zawarte w § 2 ust. 1 rozporządzenia odwołanie do ustawy o świadczeniach rodzinnych nie ma więc na celu odesłania do stosowania w kwestii przyznania pomocy finansowej art. 17 u.ś.r., lecz służy jedynie ustaleniu pełnej treści hipotezy § 2 ust. 1 rozporządzenia.

Mając na uwadze datę uchwalenia i wejścia w życie rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2013 r. stwierdzić należy, że § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2013 r. odsyła do art. 17 u.ś.r. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012 r., poz. 1548 - dalej jako "ustawa zmieniająca"). Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu wspierania osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego miało bowiem charakter epizodyczny i dotyczyło świadczeń za ściśle określony okres.

§ 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2013 r. stanowi, że prawo do pomocy przysługuje osobom mającym ustalone prawo do świadczenia pielęgnacyjnego za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2014 r., przyznane na podstawie art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych. Wnioskodawca nie był osobą, która miała ustalone, a więc przyznane decyzją prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w okresie od stycznia do marca 2014 r. na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych w brzmieniu określonym ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw.