Wyrok WSA w Kielcach z dnia 20 czerwca 2018 r., sygn. II SA/Ke 310/18

Transport; Samorząd terytorialny

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Żak, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Protokolant Magdalena Niźnik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi A. C. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą U. na uchwałę Rady Gminy Michałów z dnia 14 czerwca 2017 r. nr XXXV/217/2017 w przedmiocie określenia przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina Michałów, warunków i zasad korzystania z tych obiektów oraz ustalenia stawek opłat za korzystanie z nich I. stwierdza nieważność § 3 pkt 2 zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Gminy Michałów na rzecz A. C. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą U. kwotę 314,76 (trzysta czternaście 76/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Rada Miejska w dniu 14 czerwca 2017r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie określenia przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina M., warunków i zasad korzystania z tych obiektów oraz ustalenia stawek opłat za korzystanie z nich.

W podstawie prawnej uchwały powołano przepisy art. 15 ust. 2 i art. 16 ust. 4-7 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (t.j. Dz.U. z 2016 poz. 1867 ze zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016r. poz. 446 ze zm.). W § 3 pkt 2 uchwały ustalono stawkę opłaty w wysokości 0,05 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku, stwierdzając w pkt. 3 § 3, że pozyskane środki finansowe z w/w opłat zostaną przeznaczone na modernizację oraz utrzymanie przystanków komunikacyjnych w należytym porządku.

W złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skardze na powyższą uchwałę A.C. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Usługi Handel Transport A.C. wniosła o stwierdzenie jej nieważności w całości, zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 16 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym i wprowadzenie stawek o dyskryminującym charakterze.