Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 czerwca 2018 r., sygn. I SA/Gl 1307/17

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Suleja-Klimczyk (spr.), Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Dorota Kozłowska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi K. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej Kolegium lub SKO), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm. - dalej K.p.a.) - po rozpatrzeniu zażalenia K.P. (dalej zobowiązany lub skarżący) na postanowienie Prezydenta Miasta S. Nr [...] z dnia [...] w sprawie uwzględnienia żądania umorzenia postępowania egzekucyjnego w części dotyczącej zaległości z tytułu podatku od środków transportowych za okres obejmujący II ratę 2009 r. wykazaną w tytule wykonawczym o numerze [...] z dnia [...] oraz odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego w pozostałym zakresie - utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Pismem z dnia 31 maja 2012 r. zobowiązany wniósł zarzuty na prowadzone postępowanie egzekucyjne, w których podniósł "całkowite przedawnienie roszczeń" oraz wadliwość, tak formalną jak i merytoryczną, tytułów wykonawczych o nr [...], [...] i [...], [...], [...], [...], [...]. Organ egzekucyjny - po szczegółowej analizie kwestii przedawnienia - postanowieniem z dnia [...] uznał zarzut w części dotyczącej prowadzonego postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] za zasadny (wobec błędów w tytule wykonawczym), natomiast w pozostałym zakresie odrzucił zarzuty jako bezzasadne. Odpis postanowienia doręczono na wskazany przez zobowiązanego adres przez tzw. powtórne awizo. Z kolei pismem z dnia 1 czerwca 2017 r. skarżący zawiadomił organ, iż nie otrzymał żadnej odpowiedzi w związku ze swoim poprzednim pismem z maja 2012 r. oraz ponownie podniósł, iż przedmiotowy pojazd na przestrzeni roku 2006 został formalnie wyrejestrowany, natomiast roszczenia objęte ww. tytułami wykonawczymi uległy przedawnieniu. Organ uznając, że powyższe pismo stanowi wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego, postanowieniem z dnia [...] rozpoznał wniosek w zakresie wszystkich wymaganych należności z tytułu zaległości podatkowych ciążących na zobowiązanym, określonych w tytułach wykonawczych o nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i orzekł o umorzeniu postępowania egzekucyjnego w części dotyczącej zaległości z tytułu podatku od środków transportowych za okres obejmujący II ratę 2009 r. ([...]), a w pozostałym zakresie odmówił umorzenia postępowania. Od postanowienia tego zobowiązany wniósł zażalenie podnosząc, iż organ I instancji nie wykazał, aby przedmiotowe należności nie uległy przedawnieniu, czym naruszył art. 78 § 1 K.p.a. Ponadto skarżący zarzucił, że zaległości dotyczą pojazdów samochodowych, które zostały formalnie wyrejestrowane. W dalszej części zażalenia wskazał, iż nie otrzymał wezwań do złożenia deklaracji na podatek od środków transportowych.