Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 czerwca 2018 r., sygn. IV SA/Gl 211/18

Samorząd terytorialny

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Miliczek-Ciszewska, Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz (spr.), Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi Miasta R. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przekazania majątku "A" im. Noblistów Polskich w R. "A" im. Janusza Korczaka w R. 1) uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...]; 2) zasądza od Wojewody [...] na rzecz strony skarżącej kwotę 480 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] r. nr [...] Wojewoda Śląski, na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm., dalej usg) stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta R. z dnia [...] r. w sprawie przekazania majątku Gimnazjum nr [...] im. [...] w R. , w całości, jako niezgodnej z art. 7 Konstytucji RP w związku z art. 12 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 2077, ze zm., dalej: ufp przy czym organ nadzoru wskazał tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1870).

W uzasadnieniu organ nadzoru wskazał, że przedmiotową uchwałą, Rada Miasta R. (dalej także Rada Miasta) postanowiła o przekazaniu mienia dotychczasowego Gimnazjum Nr [...] im. [...] w R. Szkole Podstawowej Nr [...] im. J. K w R. (§ 1 uchwały). Unormowaniami § 2 uchwały Rada - jak uznał - przesądziła, że również wszystkie zobowiązania i należności tego Gimnazjum stają się zobowiązaniami i należnościami Szkoły Podstawowej. Zdaniem organu nadzoru uchwała ta nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa. Podniósł, że jako podstawę prawną przedmiotowej uchwały wskazano art. 12 ust. 2, 3 i 5 ustawy o finansach publicznych oraz art. 129 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo oświatowe (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 60 z późn. zm.), który stanowi, że jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe. Zaakcentował, że przepis art. 12 ust. 3 zdanie pierwsze tej ustawy określa, iż likwidując jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w zarządzie tej jednostki, z zastrzeżeniem ust. 7. Z kolei stosownie do treści art. 12 ust. 5 ww. ustawy przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do łączenia jednostek budżetowych. W ocenie organu nadzoru, w niniejszej sprawie nie zachodzi sytuacja określona w tych unormowaniach prawnych. Stosownie do treści przepisu art. 129 ust. 1 pkt 2 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo oświatowe dotychczasowe gimnazjum można włączyć do ośmioletniej szkoły podstawowej, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo oświatowe. Tak więc, jak stwierdził, jednostka oświatowa wskazana w uchwale (dotychczasowe Gimnazjum) nie ulega likwidacji, ani też łączeniu w trybie przepisów ustawy o finansach publicznych. W związku ze zmianami ustroju szkolnego następuje jedynie reorganizacja tej placówki - która nie skutkuje formalną zmianą jej bytu finansowego. Zgodnie z art. 7 Konstytucji RP organy władzy publicznej mogą działać jedynie na podstawie i w granicach przyznanych im uprawnień. Powyższy przepis zawiera normę zakazującą domniemywania kompetencji organu i tym samym nakazuje, by wszelkie działania organu władzy publicznej były oparte na wyraźnie określonej normie kompetencyjnej. Nie ulega wątpliwości, że organem takim jest rada gminy, a zatem wszelkie jej działania muszą znaleźć oparcie w konkretnych regulacjach prawnych, przyznających jej określone kompetencje, których winna ściśle się trzymać. Oznacza to, że każde działanie rady gminy musi mieć konkretną podstawę prawną upoważniającą ją do tego, czyli upoważnienie, którego granic nie może przekraczać. Działanie organu władzy publicznej bez wyraźnej podstawy prawnej bądź też z przekroczeniem wyrażonego w niej umocowania do dokonania określonych czynności, nie może zostać uznane za legalne.