Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 22 maja 2018 r., sygn. II SA/Rz 465/18

Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Kazimierz Włoch Sędziowie WSA Grzegorz Panek / spr./ WSA Piotr Popek Protokolant sekr. sąd. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2018 r. sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Z. S. jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

Decyzją tą utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...], którą wymierzono Z. S. karę pieniężną w kwocie 24 000 zł za urządzanie gier na dwóch automatach poza kasynem, tj. w prowadzonym przez niego lokalu P. F. przy ul. C. [...] w P.

Z ustaleń faktycznych organu I instancji wynika, że w dniu 19 czerwca 2013 r. w ww. lokalu przeprowadzono kontrolę, podczas których zatrzymano dwa urządzenia o nazwie Csani nr [...] i nr [...]. Urządzenia (kioski internetowe z ekranem dotykowym i urządzeniem do przyjmowania i wydawania banknotów) wstawiono do lokalu na podstawie umowy dzierżawy powierzchni części lokalu zawartej przez Z. S. z B. sp. z o.o. z/s w W[....] Czynsz dzierżawny ustalono procentowo, 40% od sumy przychodów rozumianych jako różnica pomiędzy sumą wpłat i wypłat rozliczanego kiosku za przekazy od i do brokera instrumentów finansowych. Do akt B. sp. z o.o. przedłożyła także umowę poddzierżawy ww. powierzchni zawartą przez spółkę z A. G., dysponentem urządzeń.

Na urządzeniach przeprowadzono eksperymenty procesowe, poddano je badaniu upoważnionej jednostki badającej, w wyniku których stwierdzono, że są one automatami do gier i wyczerpują definicję określoną w przepisach art. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 471). Wykazały one, że rozpoczęcie gier wymagało zakredytowania urządzeń pieniędzmi, które później samoczynnie pobierało z licznika określoną liczbę punktów odpowiadającą określonej stawce; wygrane punktowe można było poddawać dalszemu ryzyku. Umożliwiały przeprowadzanie gier o charakterze losowym. Gracz nie miał wpływu na końcowy wynik gry. Wyświetlane na ekranie wizualizacje bębnów z symbolami wprowadzane były w ruch obrotowy, przedziały czasu 1 sekundy oddzielane były liniami pionowymi na wykresie zmian wartości USD Index, przy czym grający nie miał wpływu na zmiany na wykresie ani możliwości przewidzenia końcowego wyniku gry. Gra kończyła się w chwili samoczynnego przerysowania wykresu zmian wartości USD Index. Po zakończeniu gry można było uzyskać wypłatę środków. Urządzenia te nie służyły do inwestowania na giełdzie, ponieważ nie pozwalały na wybór świadomego momentu końcowego, który zależał od przypadku, a gra trwała zbyt krótko - około 1 sekundy. Terminale nie udostępniały żadnych informacji makroekonomicznych ze świata, mających wpływ na kształtowanie się kursów walut. Wykres prezentowany na ekranie urządzenia nie zawierał żadnych informacji. Ponadto na zatrzymanych urządzeniach można było "inwestować" także w soboty i niedziele, kiedy na rynkach finansowych nie są kwotowane żadne instrumenty.