Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 maja 2018 r., sygn. I SA/Po 313/18

Podatkowe postępowanie; Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Dominik Mączyński Protokolant: starszy sekretarz sądowy Agata Pasternak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2018 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Wójt Gminy B. decyzją z 20 kwietnia 2017 r., nr [...] określił X. sp. z o.o. (dalej: "skarżąca") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2017 r. na kwotę [...]zł.

Wskazana powyżej decyzja została uchylona decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 01 sierpnia 2017 r., nr [...] ze wskazaniem dla organu pierwszej instancji na konieczność skorygowania deklaracji podatnika co do wartości budowli oraz obowiązek ustalenia rzeczywistej wartości elektrowni wiatrowych na 01 stycznia 2017 r.

Wójt Gminy B. decyzją z 26 września 2017 r., nr [...] ponownie określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2017 r. na kwotę [...]zł. W motywach decyzji wyjaśnił, że skarżąca złożyła deklarację na podatek od nieruchomości na 2017 r. deklarując taką samą wartość budowli jak w 2016 r. Mimo wezwania ze strony organu pierwszej instancji skarżąca odmówiła skorygowania deklaracji na 2017 r. Wezwał więc skarżącą o wyjaśnienie czy należące do niej budowle są całkowicie zamortyzowane, czy też dokonywane są odpisy amortyzacyjne , jak również o przedstawienie wyciągu z ewidencji środków trwałych w celu ustalenia wartości budowli oraz wskazanie wartości elementów budowlanych i elementów technicznych elektrowni wiatrowych na 1 stycznia roku podatkowego, stanowiącej podstawę obliczania amortyzacji w tym roku.

Określając wysokość zobowiązania podatkowego organ pierwszej instancji za przedmiot opodatkowania przyjął grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni [...] m2 oraz budowle o wartości [...] zł. Przy określaniu wartości budowli do opodatkowania przyjął łączną wartość części budowlanych jak i urządzeń technicznych. W ocenie tego organu w 2017 r. należało ustalić nowy wymiar podatku od nieruchomości dla elektrowni wiatrowych, przyjmując jako podstawę opodatkowania wartość całej elektrowni, a nie jak do tej pory jedynie fundamentu i masztu. Klasyfikowanie elektrowni wiatrowych na potrzeby opodatkowania powinno być dokonywane z uwzględnieniem zarówno przepisów podatkowych jak i ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1332 ze zm. - dalej: "P.b."), do którego odsyła ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 716 ze zm. - dalej: "u.p.o.l."). Nie ulega wątpliwości, że do dnia 16 lipca 2016 r., tj. do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U. poz. 961 - dalej: "u.i.e.w.") w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w doktrynie prezentowano pogląd, wedle którego urządzenia i przedmioty będące wyposażeniem elektrowni wiatrowej, nie są przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości. W ocenie organu pierwszej instancji podatnik bezzasadnie pomija znaczenie art. 2 u.i.e.w., gdzie zawarto definicję legalną elektrowni wiatrowej oraz elementów technicznych. Wskazano również, że w wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie P 33/09 stwierdzono m.in., że o statusie poszczególnych obiektów budowlanych mogą decydować również inne przepisy ustawowe. Zdaniem Wójta Gminy B. budowlę w przypadku elektrowni wiatrowej stanowią zarówno części budowlane, jak i elementy techniczne co wynika wprost z u.i.e.w.