Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. I SA/Wr 64/18
Podatek od czynności cywilnoprawnych
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Radom Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Barbara Głowaczewska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 05 kwietnia 2018 r. przy udziale sprawy ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę w całości. zdanie odrębne zgłosiła sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we W. utrzymał w mocy orzeczenie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego we W. z [...] r. określającej M. G. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Jak wynikało z akt sprawy skarżąca 20 maja 2012 r. zawarła umowę pożyczki na kwotę 2.500.000 zł z K. J. - pożyczkodawcą. Z tytułu ww. czynności skarżąca nie zadeklarowała i nie zapłaciła podatku od czynności cywilnoprawnych. Po wszczęciu wobec skarżącej postępowania podatkowego, powołaną na wstępie decyzją, organ podatkowy I instancji określił wysokość podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej umowy pożyczki w wysokości 50.000,00 zł.
W odwołaniu od tej decyzji skarżąca zarzuciła naruszenie art. 2 pkt 4 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1150, dalej: u.p.c.c.), poprzez uznanie, że ww. umowa została zawarta poza zakresem działalności gospodarczej pożyczkodawcy, a tym samym niezastosowanie zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych. Zarzuciła rażące braki w materiale dowodowym, co skutkowało błędnym i niepełnym ustaleniem stanu faktycznego oraz. rozstrzyganie wątpliwości w tym zakresie na niekorzyść skarżącej i wydanie decyzji pod z góry obraną tezę z pominięciem faktów.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we W. utrzymał w mocy orzeczenie organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazał, że w sprawie sporne jest to czy pożyczkodawca (K. J.) udzielając skarżącej pożyczki działał, jako przedsiębiorca - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - a w konsekwencji, czy zawarta 20 maja 2012 r. umowa korzystała z wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 u.p.c.c. Przywołując brzmienie ww. przepisu wyjaśnił, że o wyłączeniu spod opodatkowania p.c.c. nie decyduje status podatnika podatku od towarów i usług (VAT) stron umowy, lecz fakt, że jedna z nich (w tym przypadku- pożyczkodawca) z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem VAT lub z niego zwolniona.