Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. IV SA/Gl 1242/17

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Siudyka, Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Walentek, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy w formie specjalistycznych usług opiekuńczych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Prezydent Miasta C., działając na podstawie art. 106 ust. 4, art. 50 ust. 2 i ust. 3, art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 4 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt 1 oraz art. 110 ust. 8 i art. 14 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 930 ze zm. w skrócie ustawa o pomocy społecznej) i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2015 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1058) oraz art. 104 i art. 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2017 poz. 1257 ze zm. w skrócie kpa), odmówił M. B. przyznania pomocy w formie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi dla małoletniego syna - J.B.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wyjaśnił, że M. B. wnioskiem z dnia 22 czerwca 2017 r. zwróciła się o pomoc dla swojego małoletniego syna w formie specjalistycznych usług opiekuńczych. Do wniosku dołączyła zaświadczenie lekarza psychiatry, który określił zakres usług i kwalifikacje osób, które powinny je świadczyć. Zdaniem lekarza usługi powinny obejmować uczenie i rozwijanie umiejętności do samodzielnego życia oraz zapewnienie dziecku dostępu do zajęć rehabilitacyjnych i rewalidacyjno-wychowawczych, w wyjątkowych przypadkach, jeżeli nie ma możliwości uzyskania dostępu do zajęć, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego. Ponadto lekarz określił, iż świadczona pomoc powinna obejmować 6 godzin psychologa i 6 godzin pedagoga w tygodniu. Następnie organ I instancji wskazał, powołując się na wywiad środowiskowy i zebraną dokumentację, że rodzina M. B. składa się z czterech osób, miesięczny dochód rodziny wynosi 7.274,09 zł a zatem kryterium dochodowe, zgodnie z art. 8 ustawy o pomocy społecznej, stanowi kwotę 2.056 zł. Ustalono również, że syn strony - J. B. cierpi na dziecięcy autyzm, uczęszcza do Niepublicznego Przedszkola Specjalnego prowadzonego przez Fundację A, które realizuje oprócz zajęć grupowych również indywidualne zajęcia rewalidacyjne. Organ dodał również, że w roku szkolnym 2017/2018 J. B. ma zaplanowaną pomoc indywidualną, dostosowaną do jego potrzeb a zarazem w trakcie pobytu w przedszkolu dziecko rozwijać będzie swoje umiejętności do samodzielnego życia i obcowania z innymi dziećmi. Jednocześnie organ wskazał, że w trakcie prowadzonego postępowania pracownik socjalny ustalił, iż dodatkowo strona ma możliwość skorzystania z pomocy psychologa i psychiatry w Wojewódzkim Zakładzie Opieki Zdrowotnej nad Matką, Dzieckiem i Młodzieżą w C. Tym samym zdaniem organu strona zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej powinna wykorzystać wszystkie możliwości i uprawnienia, również te, które ma obowiązek zapewnić system ochrony zdrowia i system oświaty. Zapewnienie bowiem dzieciom i młodzieży z zaburzeniami psychicznymi dostępu do zajęć rehabilitacyjnych i rewalidacyjno-wychowawczych, może być realizowane przez pomoc społeczną tylko w wyjątkowych przypadkach, po wykorzystaniu możliwości jakie dają przepisy ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (art. 7) i ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (art. 71b ust. 1 i 7). Następnie organ I instancji podkreślił, iż specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi, o które wnioskuje strona są realizowane przez opiekunki Zarządu Miejskiego Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej w C. W ramach konkursu wspomniane zadanie zostało przekazane przez Prezydenta Miasta C. wyżej wymienionej organizacji pozarządowej. Wśród grupy opiekunek realizujących specjalistyczne usługi opiekuńcze nie ma natomiast osób, które posiadałyby kwalifikacje i umiejętności zgodnie z zaleceniami lekarza psychiatry ujętymi w załączonym zaświadczeniu. Podsumowując odmówiono stronie przyznania pomocy w formie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi, gdyż strona powinna wykorzystać swoje możliwości i uprawnienia, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, natomiast udzielenie wspomnianej pomocy nie odpowiada obecnym możliwościom pomocy społecznej (art. 3 ust. 4 powyższej ustawy).