Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 marca 2018 r., sygn. I SA/Wa 1830/17

Grunty warszawskie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Sędziowie: WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Elżbieta Lenart po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania oddala skargę

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2016 r nr [...] po rozpoznaniu zażalenia K. W. na postanowienie z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] Prezydenta [...] o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie rozpoznania wniosku z [...] stycznia 1949 r. o przyznanie prawa własności czasowej (obecnie użytkowania wieczystego) do gruntu dawnej nieruchomości hipotecznej położonej w [...] przy ul. [...] [...] hip. Nr [...], utrzymało powyższe postanowienie w mocy.

W uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan sprawy:

Postanowieniem z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] Prezydent [...] o odmówił podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie rozpoznania wniosku z [...] stycznia 1949 r. o przyznanie prawa własności czasowej (obecnie użytkowania wieczystego) do gruntu dawnej nieruchomości hipotecznej położonej w [...] przy ul. [....] [...] hip. Nr [...].

Zażalenie na powyższe postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] wniósł K.W. Powołując się na pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrażony w uzasadnieniu wyroku z dnia 1 marca 2016 r. I OSK 2607/15 zakwestionował zasadność żądania przez organ pierwszej instancji postanowień spadkowych lub aktu poświadczenia dziedziczenia po M.C. Zdaniem K. W. organ dopuścił się naruszenia art. 7, 77, 80 k.p.a. w zw. z art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak wnikliwego i wszechstronnego wyjaśnienia stanu faktycznego przed wydaniem kwestionowanego postanowienia, tj. poprzez brak odniesienia się do ww. wyroku oraz dokumentów zgromadzonych w postępowaniu.