Wyrok NSA z dnia 1 marca 2016 r., sygn. I OSK 2607/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.), Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk, Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant starszy asystent sędziego Piotr Baryga, po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta m. st. Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 maja 2015 r. sygn. akt I SAB/Wa 53/15 w sprawie ze skargi K.W. na bezczynność Prezydenta m. st. Warszawy w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie użytkowania wieczystego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 maja 2015 r. sygn. akt I SAB/Wa 53/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi K. W. na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy, umorzył postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania Prezydenta do rozpoznania sprawy i stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

W skardze na bezczynność z 18 lutego 2015 r. K. W. wyjaśnił, że pismem z 12 grudnia 2013 r. zwrócił się do Prezydenta m.st. Warszawy z żądaniem wydania decyzji w sprawie ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do gruntu nieruchomości warszawskiej przy ul. S., Prezydent decyzji nie wydał, a zażalenie na bezczynność z 22 września 2014 r., skierowane do Wojewody Mazowieckiego, pozostało bez odpowiedzi. Pismem z 19 stycznia 2015 r. K. W. uzupełnił skargę na bezczynność, zawierając w nim polemikę ze stanowiskiem Prezydenta, który w korespondencji do niego skierowanej przedstawił powody formalne niewydania decyzji. Oba pisma wpłynęły do Urzędu m.st. Warszawy w styczniu 2015 r.