Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 marca 2018 r., sygn. II SA/Wa 1949/17

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski, Sędziowie WSA Maria Werpachowska (spr.), Piotr Borowiecki, Protokolant specjalista Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2018 r. sprawy ze skargi M.S. na zarządzenie zastępcze Wojewody [...] z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewoda [...] zarządzeniem zastępczym z [...] września 2017 r. nr [...], na podstawie art. 98a ust. 2 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017, poz. 1785) - dalej "u.s.g." stwierdził wygaśnięcie mandatu radnego Rady Gminy [...] M.S..

Wojewoda [...] powołując się na przepis art. 24f ust. 1 u.s.g. wskazał, że radni nie mogą prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której radny zyskał mandat, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności. Celem wprowadzonego przez ustawodawcę wskazanego przepisu jest niedopuszczenie do sytuacji wykorzystywania funkcji radnego do osiągnięcia własnych korzyści majątkowych kosztem mienia gminnego. Ratio legis zakazu wynikającego z art. 24f ust. 1 u.s.g. opiera się na założeniu, że należy dążyć do wykluczenia sytuacji, w której radny wykonując mandat w gminie, będąc członkiem organu stanowiącego i podejmującego m.in. decyzje dotyczące zasad zarządu mieniem tej gminy, mógłby wpływać na korzystne dla sienie, bliskich lub innych podmiotów w imieniu których działa, rozporządzanie tym mieniem, które pozostaje w jego władaniu, korzystniejsze niż to, jakie mogliby uzyskać inni nie posiadający statusu radnego (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 6 grudnia 2016 r. sygn. akt II SA/Bk 708/16).

Wojewoda powołując się na art. 44 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459) podał, że mieniem jest własność i inne prawa majątkowe. Natomiast zgodnie z art. 43 u.s.g. mieniem komunalnym jest własność i inne prawa majątkowe należące do poszczególnych gmin i ich związków oraz mienie innych gminnych osób prawnych, w tym przedsiębiorstw. Przepis art. 24f ust. 1 u.s.g. posługuje się pojęciem mienia komunalnego. Nadto wskazał, że zgodnie z art. 165 Konstytucji oraz art. 2 ust. 2 u.s.g. gmina posiada osobowość prawną. Odmiennym bytem prawnym są natomiast gminne osoby prawne. Z kolei działalność gospodarcza o jakiej mowa w art. 24f ust. 1 u.s.g. dotyczy pojęcia zdefiniowanego w art. 2 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1829), zgodnie z którym działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.