Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 marca 2018 r., sygn. II SA/Ol 77/18

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2018 r. sprawy ze skargi K. B. na orzeczenie Komendanta z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary dyscyplinarnej nagany uchyla zaskarżone orzeczenie oraz poprzedzające je orzeczenie organu I instancji.

Uzasadnienie

1. Orzeczeniem z dnia "[...]"r. Komendant Powiatowy Policji, na podstawie art. 135j ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (Dz.U. z 2016r. poz. 1782 ze zm), uznał sierż.szt. K.B. obwinionego o to, że:

I. w okresie od 1 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2017r., będąc zobowiązanym jako policjant do corocznego złożenia w terminie do 31 marca oświadczenia o stanie majątkowym na dzień 31 grudnia 2016r., obowiązku tego nie dopełnił, tj. o czyn z art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji w zw. z art. 62 ust. 2 i 3 ustawy o Policji;

II. w okresie od 7 lipca 2017r. do 31 lipca 2017r. w Komendzie Powiatowej Policji nie dopełnił obowiązku poinformowania w pisemnym raporcie drogą służbową Komendanta Powiatowego Policji o wszczęciu przeciwko niemu postępowania karnego sygn.akt PR Ds.512.2017, prowadzonego w Prokuraturze Rejonowej, tj. o czyn z art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji w zw. z § 13 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 maja 2013r. w sprawie szczegółowych praw i obowiązków oraz przebiegu służby policjant - dalej jako: rozporządzenie z 14 maja 2013r.;

- za winnego naruszenia dyscypliny służbowej i orzekł o wymierzeniu kary dyscyplinarnej nagany określonej w art. 134 pkt 1 ww. ustawy.

W uzasadnieniu podano, że w dniu 18 maja 2017r. wszczęto przeciwko policjantowi postępowanie dyscyplinarne, w którym zarzucono mu popełnienie ww. przewinień dyscyplinarnych. Podano, że oceniając w sposób obiektywny całokształt zgromadzonych materiałów stwierdzono, że doszło do popełnienia przez wskazanego policjanta zarzucanych mu przewinień dyscyplinarnych. Podano, że w art. 134h ustawy o Policji zapisano, iż wymierzona kara winna być współmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego i stopnia zawinienia, w szczególności powinna uwzględniać okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego skutki, pobudki działania, zachowanie obwinionego przed popełnieniem przewinienia dyscyplinarnego i po jego popełnieniu oraz dotychczasowy przebieg służby. Wobec powyższego wymierzenie obwinionemu najniższej z kar dyscyplinarnych wydaje się adekwatnym środkiem motywującym go do przestrzegania w przyszłości dyscypliny służbowej. Wyjaśniono również, iż z art. 134h ust. 3 ww. ustawy wynika, że na złagodzenie, bądź zaostrzenie kary mają wpływ wskazane tam okoliczności, jednak w tej sprawie nie zaistniały żadne przesłanki do jej złagodzenia, gdyż po zaistnieniu zdarzeń nie okazał policjant skruchy i nie wykazał się dążeniem do naprawienia błędów. Pod uwagę wzięto dotychczasowy przebieg służby, w takcie której wielokrotnie był nagradzany za wzorowe wykonywanie obowiązków służbowych.