Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 21 marca 2018 r., sygn. I SA/Ol 789/17

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca), Protokolant sekretarz sądowy Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2018r. sprawy ze skarg B. P. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]", nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012r. i 2013r. oddala skargi

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego określił B.P. podatek dochodowy od osób fizycznych odpowiednio za:

- 2012 r. w kwocie 92.622 zł wraz odsetkami za zwłokę od niezapłaconych zaliczek na ten podatek w kwocie 8.127;

- 2013 r. w kwocie 44.034 zł wraz odsetkami za zwłokę od niezapłaconych zaliczek na ten podatek w kwocie 3.808 zł.

W motywach rozstrzygnięć organ podatkowy wskazał na ustalenia postępowania podatkowego, z których wynika, że od dnia 1 stycznia 2010 r. do 30 września 2013 r. strona prowadziła działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług taksówkowych przewozu ładunków, z tytułu której opodatkowana była zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Ostateczną decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość stawki karty podatkowej na 2012 r. w związku z ustaleniem, że w istocie strona świadczyła usługi transportowe na rzecz jednego podmiotu gospodarczego, tj. Spółki A z siedzibą w E. W konsekwencji strona złożyła w Urzędzie Skarbowym w dniu 31 grudnia 2013 r. zeznanie podatkowe o wysokości uzyskanego dochodu (poniesionej straty) PIT-36 za 2012 r. i w dniu 30 kwietnia 2014 r. zeznanie PIT-36 za 2013 r., skorygowane następnie w dniu 23 czerwca 2014 r.

W toku prowadzonych postępowań organ I instancji uznał za prawidłową wysokość przychodów z działalności gospodarczej wykazanych przez stronę w zeznaniach podatkowych za lata 2012 - 2013, zakwestionował natomiast wysokość wykazanych w tych latach podatkowych kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji za 2012 r. ustalił: przychody w kwocie 360.600,22 zł, koszty uzyskania przychodów w kwocie 15.507,51 zł, dochód w kwocie 345.092,71 zł i podatek dochodowy w kwocie 92.622 zł. Natomiast w 2013 r. przyjął: przychody w kwocie 206.200,18 zł, koszty uzyskania przychodów w kwocie 16.569,98 zł, dochód w kwocie 189.630,20 zł i podatek dochodowy w kwocie 44.034 zł. Weryfikując przedłożone przez stronę dokumenty, tj. faktury, rachunki, dowody płatności opłat za czynsz, energię, gaz, internet, telefon wystawione na małżonka strony - M.P., a także kalkulacje kosztów dotyczące szacunkowych wydatków nieudokumentowanych, takich jak: paliwo, oleje silnikowe, części i kosmetyki samochodowe, narzędzia (klucze, wiertarka, wkrętarka) na łączną kwotę 205.771,18 zł w 2012 r. i 127.152,89 zł w 2013 r., organ I instancji uznał jako koszty uzyskania w 2012 r. wydatki udokumentowane w kwocie 15.507,51 zł i odpowiednio w 2013 r. w kwocie 16.569,98 zł, stwierdzając jednocześnie, że wbrew wnioskowi strony nie było podstaw do szacowania kosztów.