Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 marca 2018 r., sygn. I SA/Lu 170/18

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) Sędziowie WSA Andrzej Niezgoda, Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk Protokolant Sekretarz sądowy Ewelina Piskorek po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 marca 2018 r. sprawy ze skargi C. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz C. kwotę [...](czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W zaskarżonej interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (organ) zawarł stanowisko, zgodnie z którym C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. (spółka) nieprawidłowo przyjęła, że cały dochód uzyskiwany z tytułu produkcji i sprzedaży mufy termokurczliwej, wytworzonej z rury zakupionej od podmiotu zewnętrznego, jest zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych.

Organ wyjaśnił, że ubiegając się o wydanie interpretacji indywidualnej spółka przedstawiła okoliczności, w których prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (SSE bądź strefa), na podstawie zezwolenia ze stycznia 2016 r., obejmującego produkcję, handel i usługi w zakresie: 1) płyt, arkuszy, rur i kształtowników z tworzyw sztucznych (sekcja C, klasa 22.21 PKWiU); 2) wyrobów z tworzyw sztucznych dla budownictwa (sekcja C, klasa 22.23 PKWiU); 3) pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych (sekcja C, klasa 22.29 PKWiU). Warunkami prowadzenia działalności gospodarczej na obszarze SSE są: 1) poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U.2015.465 ze zm. - rozporządzenie) w wysokości co najmniej [...] zł w terminie do 31 grudnia 2017 r.; 2) poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia w wysokości co najmniej [...] zł w terminie do 30 kwietnia 2026 r.; 3) zatrudnienie przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności na terenie SSE po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 22 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie 22 pracowników w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.; 4) zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2017 r. Spółka na obecnym etapie w ramach działalności gospodarczej zajmuje się w głównej mierze produkcją i sprzedażą wyrobów termokurczliwych oraz rur płaszczowych z polietylenu wysokiej gęstości HDPE 100, a także akcesoriów przeznaczonych dla branży ciepłowniczej i przemysłu. Do zasadniczych wyrobów produkowanych przez spółkę zaliczyć należy mufy termokurczliwe dla branży ciepłowniczej. Mufy te wykorzystywane są do budowy nowych (lub remontu istniejących) sieci ciepłowniczych i mają za zadanie zabezpieczenie (izolowanie) miejsc połączeń (spawów) rur stalowych rurociągu preizolowanego. Jest to newralgiczne miejsce sieci, któremu należy szczególnie zagwarantować szczelność i izolacyjność cieplną. Materiałem wyjściowym do produkcji muf termokurczliwych jest rura wykonana z polietylenu wysokiej gęstości HDPE 100. Proces powstawania mufy wiąże się z pocięciem rury na odpowiedniej długości odcinki (zależnej od długości gotowego wyrobu - mufy), nagrzaniem jej do zadanej temperatury, uformowaniem pociętych odcinków rury do średnicy większej od początkowej o około 15%-30%, a następnie wyfrezowaniem końców mufy. Te wszystkie czynności są wspólne dla powstania każdego rodzaju mufy termokurczliwej. W ten sposób powstaje tzw. mufa bosa, która po zamontowaniu w niej uszczelnień termotopliwych (stanowiących mastik z klejem) albo spirali elektrooporowej, wywierceniu dwóch otworów, dołożeniu korków oraz opakowaniu w folię, stanowi kompletny produkt, gotowy do zabezpieczenia połączenia odcinków sieci ciepłowniczej. Spółka sprzedaje również mufę bosą, jednak nie nadaje się ona do montażu i wymaga wyposażenia jej w materiały służące do zainstalowania mufy, czego dokonuje nabywca mufy we własnym zakresie. Rura HDPE 100, wykorzystywana jako materiał do produkcji muf, może być również materiałem stanowiącym płaszcz osłonowy rury preizolowanej, z której budowana jest sieć ciepłownicza. Sieć ciepłownicza składa się z rury stalowej umieszczonej w rurze HDPE 100 o średnicy większej niż rura stalowa. Przestrzeń między rurą stalową a rurą HDPE 100 wypełniona jest pianą pur w celu izolacji termicznej. Sieć ciepłownicza budowana jest najczęściej z odcinków o długości 6 lub 12 metrów. Spółka produkuje mufy, które służą do łączenia odcinków sieci. Rura HDPE 100 najczęściej jest wykorzystywana do budowy sieci ciepłowniczych, gdzie wykonuje się z niej zewnętrzną część sieci oraz mufy łączące jej odcinki. W początkowym okresie swojej działalności spółka produkowała mufy wyłącznie z rur kupowanych poza SSE. Obecnie także we własnym zakresie wytwarza rury, które następnie wykorzystuje do produkcji muf. Spółka tych rur w chwili obecnej nie sprzedaje innym podmiotom. Rury produkowane przez spółkę są wykonane z polietylenu HDPE (wysokiej gęstości) klasy 100 i są one analogiczne bądź bardzo zbliżone do rur kupowanych przez nią wcześniej. Możliwości techniczno-produkcyjne spółki obejmują zakres średnic omawianych rur od 90 mm do 560 mm. Do tej pory spółka wykonywała rury w zakresie średnic od 90 mm do 430 mm. Natomiast rury o średnicach pomiędzy 430 mm a 560 mm nie były przez nią produkowane, chociaż spółka dysponuje odpowiednimi możliwościami produkcyjnymi. W związku z tym, że do produkcji muf używane są rury aż do średnicy 1200 mm, spółka kupuje i będzie kupowała rury od zewnętrznych producentów. W zakresie średnic mniejszych niż 560 mm spółka obecnie stosuje produkcję własną, ale dopuszcza - w sytuacjach skrajnych, przykładowo spiętrzenia zamówień - zakupy także takich rur od podmiotów zewnętrznych. Spółka podjęła się produkcji rur we własnym zakresie, ponieważ paradoksalnie szybciej jest w stanie wytworzyć określoną rurę we własnym zakresie niż ją sprowadzić od podmiotów z zewnątrz, co w przypadku nagłych zamówień na określone mufy ma istotne znaczenie. Ponadto spółka, produkując rurę we własnym zakresie, uzyskuje marżę generowaną na etapie produkcji rury, a nie tylko marżę na przetworzeniu rury na mufę (posługując się pewnym uproszczeniem). Spółka planuje w przyszłości, w związku z rozwojem swojej działalności, również sprzedaż rur własnej produkcji, chociaż takiej sprzedaży aktualnie nie dokonuje. Ceny uzyskiwane z ich sprzedaży będą zbliżone (z założenia analogiczne) do cen obowiązujących na rynku. Spółka wyprodukowane przez siebie rury będzie sprzedawała przede wszystkim podmiotom budującym rurociągi oraz producentom muf. Do produkcji rury potrzebny jest granulat, który ma parametry analogiczne do parametrów wytworzonej z niego rury. Granulat spółka nabywa poza obszarem SSE. W związku z rozpoczęciem produkcji rur we własnym zakresie spółka powzięła wątpliwość czy wykorzystując do produkcji muf rury zakupione poza strefą jest uprawniona do zwolnienia całego dochodu pochodzącego z produkcji i sprzedaży muf w strefie od opodatkowania podatkiem CIT.