Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 lutego 2018 r., sygn. I SA/Wa 1773/17

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie WSA Iwona Kosińska (spr.) WSA Joanna Skiba Protokolant starszy referent Justyna Kobylarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2018 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] sierpnia 2017 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania M. S., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] maja 2017 r., nr [...], odmawiającą przyznania wnioskodawcy pomocy finansowej w listopadzie 2016 r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że wnioskiem z dnia [...] listopada 2016 r. M. S. wystąpił do Prezydenta [...] o przyznanie mu pomocy materialnej na miesiąc listopad 2016 r. wraz z wyrównaniem za wszystkie miesiące począwszy od lutego 2003 r., za które takiej pomocy mu odmówiono. Po jego rozpatrzeniu Prezydent [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] odmówił przyznania wnioskowanej pomocy finansowej.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, M. S. wniósł odwołanie. Po jego rozpatrzeniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] kwietnia 2017 r., nr [...] uchyliło decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Ponownie rozpatrując sprawę, organ I instancji decyzją z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] odmówił skarżącemu przyznania wnioskowanej pomocy finansowej. W uzasadnieniu organ wskazał na podejmowane bezskuteczne próby kontaktu z wnioskodawcą, zmierzające do przeprowadzenia z nim rodzinnego wywiadu środowiskowego, będącego koniecznym elementem postępowania dowodowego w sprawach o przyznanie pomocy społecznej, na podstawie którego ustala się sytuację osobistą, rodzinną i dochodową osoby wnioskującej o pomoc, co umożliwia określenie formy i wysokości pomocy. Jednocześnie organ przywołał treść art. 107 ust. 4a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. z 2016 r. Dz. U. poz. 930, ze zm.) i wyjaśnił, że niewyrażenie zgody na przeprowadzenie wywiadu środowiskowego stanowi podstawę odmowy przyznania wnioskowanego świadczenia. Nienawiązanie zaś kontaktu z pracownikiem socjalnym w celu ustalenia terminu przeprowadzenia wywiadu należy, zdaniem organu, ocenić jako odmowę jego przeprowadzenia. Organ I instancji wskazał przy tym, że ostatni wywiad środowiskowy z wnioskodawcą przeprowadzony został [...] maja 2013 r. i ze względu na upływ czasu nie może stanowić podstawy do oceny jego aktualnej sytuacji życiowej. Organ zwrócił także uwagę na przysługujące wnioskodawcy świadczenia z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, których z nieznanych przyczyn wnioskodawca nie odbiera, a mógłby z nich samodzielnie zabezpieczać własne potrzeby bytowe.