Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 lutego 2018 r., sygn. III SA/Po 905/17

Gry losowe

Dnia 27 lutego 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Szymon Widłak Sędziowie WSA Małgorzata Górecka (spr.) WSA Mirella Ławniczak Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zys-Ruszkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2018 roku przy udziale sprawy ze skargi X na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Celnego, wymierzył X (dalej: strona, skarżący) karę pieniężną z tytułu urządzania gier na [...] automatach o nazwie [...] i [...] automatach [...] poza kasynem gry w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że w dniu [...] r. w toku czynności kontrolnych funkcjonariusze celni ustalili, że w punkcie gier w [...], w którym strona prowadziła działalność gospodarczą, znajdują się urządzenia, które swoim wyglądem przypominają automaty do gier. Dokonano przesłuchania jako świadków pracowników przedmiotowego punktu gier i jednego gracza.

Organ wskazał, iż z treści zapisów przedłożonej umowy o dzierżawie powierzchni z dnia[...] r. zawartej z[...] wynika, że strona nie była właścicielem spornych automatów, ale była zaangażowana w urządzanie gier na kontrolowanych automatach. Strona wyposażyła lokal w automaty do grania i zapewniła warunki do ich eksploatowania. Czerpała korzyści z tego faktu w postaci czynszu, którego wysokość stanowiła procentowy udział w sumie dochodów czerpanych z gry na automatach. Strona była zobowiązana do powiadamiania spółki o uszkodzeniach automatów.

Organ podatkowy I instancji stwierdził, iż znajdujące się w kontrolowanym lokalu przedmiotowe urządzenia są urządzeniami umożliwiającymi gry w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych. Organ uznał, iż prowadzone przez stronę gry miały charakter komercyjny, który polegał przede wszystkim na osiągnięciu zysku. W oparciu o poczynione ustalenia organ uznał, iż gry na przedmiotowych urządzeniach elektronicznych urządzane przez stronę spełniają kryteria definicji zawartej w art. 2 ust. 5 u.g.h. Naczelnik Urzędu Celnego za urządzającego gry na przedmiotowych urządzeniach uznał skarżącego.