Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 12 lutego 2018 r., sygn. II SA/Ol 72/18
Administracyjne postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu N. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala sprzeciw. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Uzasadnienie
Decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działając na podstawie art. 2 pkt. 16, art. 5 ust. 2, art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2016 r., poz. 195 ze zm., dalej jako "ustawa") oraz art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm., dalej: k.p.a.) w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r., poz. 935), po rozpatrzeniu odwołania N. P. od decyzji z dnia "[...]" wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta "[...]" przez Starszego Specjalistę w Urzędzie Miasta w "[...]", o umorzeniu postępowania w sprawie przyznania świadczenia wychowawczego na M. P., uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego
rozpatrzenia.
Zakwestionowana decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.
W dniu 14 czerwca 2016 r. N. P. złożył w organie I instancji wniosek o przyznanie prawa do świadczenia wychowawczego na dzieci: M. P. i B. P. We wniosku, w składzie rodziny, podał siebie,
żonę J. P., synów: M. P. oraz B. P., a także córkę O. P. (będącą dzieckiem wnioskodawcy i A. P.).
Decyzją z dnia "[...]" organ I instancji przyznał
świadczenie wychowawcze na dziecko - B. P. w kwocie 500 zł miesięcznie i odmówił przyznania świadczenia wychowawczego, wnioskowanego na M. P. W uzasadnieniu decyzji podano, iż córka O. P. ma formalnie zamieszkiwać z matką i brak jest podstaw do poczynienia innych ustaleń. Za pierwsze dziecko w rodzinie wnioskodawcy, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy, organ I instancji uznał M. P., a za drugie - B. P. Są to dzieci wspólne wnioskodawcy i jego obecnej żony J. P. Powołując się na treść art. 5 ust. 3 ustawy organ wyjaśnił, że warunkiem ubiegania