Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 lutego 2018 r., sygn. II SA/Kr 1575/17

Samorząd terytorialny

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Łomnicka Sędziowie : WSA Krystyna Daniel (spr.) WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant : Katarzyna Krawczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Kraków - Podgórze w Krakowie na uchwałę Nr XLI/287/2014 Rady Miejskiej w Proszowicach z dnia 24 lutego 2014 r. w sprawie uchwalenia programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy i Miasta Proszowice na 2014 rok stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy [...] w Krakowie wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Gminy Proszowice numer Nr XLI/287/2014 z 24.02.2014 r. w sprawie programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy i Miasta Proszowice na 2014 r, wraz z załącznikiem w postaci "Programu opieki nad zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy i Miasta Proszowice na rok 2014 w całości. Uchwale zarzucił:

1.rażące naruszenie art. 1 pkt 1 w zw. z art. 11a z dn. 21.08.1997 r o ochronie zwierząt w zw. z art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z zw. z art. 7 i 94 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej polegające na wykroczeniu poza upoważnienie ustawowe zawarte w art. 11a u.o.z, poprzez sformułowanie w ustępie 3. Załącznika do zaskarżonej uchwały punktu 9 dotyczącego edukacji w zakresie odpowiedzialnego i humanitarnego traktowania zwierząt;

2.art. 11a ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie zwierząt poprzez niewypełnienie w ustępie 3 pkt 1 załącznika zaskarżonej ustawy, obowiązku wynikającego z upoważnienia ustawowego i ogólnikowe uregulowanie kwestii dotyczących zapewnienia bezdomnym zwierzętom z terenu Gminy i Miasta Proszowice schroniska, bez wskazania konkretnego schroniska z jego adresem, do którego mają być przewożone zwierzęta; nie zindywidualizowanie osoby uprawnionej do wyłapywania zwierząt poprzez wskazanie konkretnego przedsiębiorcy posiadającego wymagane zezwolenia, który zawarł ze schroniskiem umowę na przyjęcie zwierząt;