Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 stycznia 2018 r., sygn. III SA/Wa 832/17

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, sędzia WSA Waldemar Śledzik, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 stycznia 2018 r. ze skargi D. spółka z o.o. z siedzibą w [...] na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu zbezpieczającym oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego W. na podstawie własnej decyzji z [...] lipca 2016 r. wydał w dniu [...] sierpnia 2016 r. zarządzenia zabezpieczenia wobec D. Sp. z o. o. (dalej - "Skarżąca", "Spółka"). Obejmowały one przybliżone kwoty zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za III i IV kwartał 2014 r. w łącznej kwocie należności głównej 145.979 zł plus odsetki.

W oparciu o wyżej wymienione zarządzenia zabezpieczenia Naczelnik Urzędu Skarbowego W. wszczął postępowanie zabezpieczające dokonując zawiadomieniem z dnia 24 sierpnia 2016 r. zajęcia innej wierzytelności pieniężnej, tj. zwrotu podatku VAT u dłużnika zajętej wierzytelności będącego Urzędem Skarbowym W., a następnie zawiadomieniem z dnia [...] sierpnia 2016 r. dokonał zajęcia zabezpieczającego wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego w Banku [...] w B.

Pismem z 2 września 2016 r. Skarżąca złożyła zarzuty w sprawie prowadzonego postępowanie zabezpieczającego, któremu zarzuciła:

- zastosowanie zbyt uciążliwego środka zabezpieczającego;

- wadliwie wystawienie zarządzeń zabezpieczenia, poprzez niewypełnienie pozycji 4 w sekcji D.

W uzasadnieniu Skarżąca wskazała, iż wierzyciel nie poinformował organu egzekucyjnego o znanym mu majątku Spółki, na którym bez zbędnej uciążliwości można dokonywać wystarczającego zabezpieczenia. Ponadto, zdaniem Skarżącej, organ wydając decyzję zabezpieczającą nie wskazał żadnej z koniecznych przesłanek zastosowania nadzwyczajnej w swej istocie instytucji - nie może bowiem stwierdzić, że Spółka trwale nie uiszcza wymaganych zobowiązań publiczno - prawnych albo, że dokonuje czynności polegających na zbyciu majątku. Wskazanie natomiast w skarżonej decyzji innych okoliczności, które powodują obawę, iż hipotetyczne zobowiązanie nie zostanie wykonane, jest wadliwe.