Wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. I SA/Kr 1253/17

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski Sędziowie: WSA Stanisław Grzeszek WSA Wiesław Kuśnierz (spr.) Protokolant: Tomasz Famulski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi R. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia 22 września 2017 r. nr [...] UNP 1201-17-091227 w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z tytułu podatku od towarów i usług za I kwartał 2014 r. wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami postępowania egzekucyjnego - skargę oddala -

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego K. w K., (dalej: NUS, organ I instancji) postanowieniem z dnia 31 maja 2016 r. nr [...], wszczął postępowanie podatkowe w sprawie orzeczenia odpowiedzialności podatkowej R. M., (dalej: Strona, Skarżący) solidarnie z Instytutem R. Sp. z o.o. (dalej: Spółka), za zaległość podatkową tej Spółki w podatku od towarów i usług za I kwartał 2014 r., odsetki za zwłokę od przedmiotowej zaległości podatkowej oraz koszty postępowania egzekucyjnego.

Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego NUS decyzją z dnia 1 lutego 2017 r. nr [...] [...], orzekł o odpowiedzialności podatkowej Strony, całym majątkiem, solidarnie ze Spółką, za zaległość podatkową w podatku od towarów i usług w kwocie 25.477,00 zł, odsetki za zwłokę wyliczone na dzień wydania tej decyzji w kwocie 5.888,00 zł oraz koszty postępowania egzekucyjnego powstałe w związku z egzekwowaniem ww. zaległości podatkowej w kwocie 1.658,20 zł.

Od powyższej decyzji Strona wniosła odwołanie z dnia 16 lutego 2017 r., w którym zarzuciła niewłaściwą interpretację art. 116 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. z 2012 r. poz. 749, ze zm., obecnie t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.; dalej: O.p.), gdyż w dniu 5 marca 2014 r. Strona złożyła wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki, co miało miejsce podczas pełnienia przez nią funkcji prezesa zarządu Spółki. Dalej Strona podniosła, że nie można jej winić "za wszelkie wydarzenia" mające miejsce po zaprzestaniu pełnienia przez nią tej funkcji, gdyż były poza jej wiedzą i wpływem oraz podkreśliła, że przestała pełnić funkcję członka zarządu Spółki w dniu 30 czerwca 2014 r., czyli przed uprawomocnieniem się postanowienia Sądu o zwrocie wniosku o ogłoszenie upadłości, które to postanowienie zostało doręczone Spółce w dniu 21 lipca 2014 r. W ocenie Strony, nie może ona ponosić winy za bezskuteczność złożonego wniosku o ogłoszenie upadłości, gdyż dołożyła wszelkiej możliwej staranności w tym zakresie, dbając nie tylko o terminowość złożenia przedmiotowego wniosku, zgromadzenie niezbędnej dokumentacji, ale także zatrudnienie profesjonalnego pełnomocnika. Strona za nieuzasadnione uznała stwierdzenia zawarte w decyzji NUS, "jakoby jedynie skutecznie złożony wniosek powodował uwolnienie członka zarządu od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki". Ponadto Strona podniosła, że NUS orzekając odpowiedzialności podatkowej nie respektował do końca zasad ogólnych postępowania, gdyż organ I instancji odniósł się do przedstawionych dowodów bez jasnej i uzasadnionej argumentacji.