Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2018 r., sygn. III SA/Gd 807/17

Ewidencja ludności

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Paweł Mierzejewski, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi M. A. na decyzję Wojewody [...] z dnia 6 lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 21 kwietnia 2017 r., nr [...] Wójt Gminy Z. na podstawie art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 657) orzekł o wymeldowaniu M. A. z pobytu stałego z lokalu przy ul. [...] w Z..

W uzasadnieniu wskazano, że wniosek o wymeldowanie M. A. złożyli D. i H. B. podnosząc, iż M. A. nie zamieszkuje w miejscu zameldowania od lipca 2012 r. W toku postępowania ustalono, że M. A. jest wnuczką D. i H. B.. Opuściła ona przedmiotowy lokal wraz z matką jako osoba niepełnoletnia.

Zebrany materiał dowodowy potwierdził, że M. A. nie mieszka w lokalu od 4 lipca 2012 roku, bowiem tę datę opuszczenia wskazywali uczestnicy postępowania. Co ważne, nie podejmowała ona działań faktycznych lub prawnych zmierzających do ponownego zamieszkania w tym lokalu. Tymczasem osobie, której naruszono posiadanie służy prawo wystąpienia do sądu powszechnego z powództwem o przywrócenie naruszonego posiadania lokalu. W takim przypadku to sąd cywilny rozstrzyga, czy doszło do naruszenia posiadania i jeżeli postępowanie wyjaśniające to potwierdzi, przywraca jego posiadanie. Opierając się na zgromadzonym materiale dowodowym trudno jest przychylić się do stanowiska strony w sprawie braku dobrowolności i trwałości opuszczenia spornego lokalu oraz zamiaru stałego zamieszkiwania w miejscu pobytu stałego, skoro nie podejmuje ona żadnych działań zmierzających do powrotu do lokalu z mocy prawa.

Organ I instancji wskazał, że wyjaśnienia M. A. są mało wiarygodne, bowiem z jednej strony twierdzi ona, że przebywa w mieszkaniu prawie każdego tygodnia przez 3-4 godziny, z drugiej strony wskazuje, że ojciec odmawia wydania rzeczy osobistych jej i matki z mieszkania. Nadto w toku postępowania ustalono, że po wyprowadzeniu się M. A. wraz z matką w mieszkaniu zostały wymienione zamki, więc niemożliwe jest jej przebywanie w tym lokalu. Również pismo D. i H. B. z 10 marca 2017 r. wyraźnie wskazuje, że M. A. nie przebywa i nie mieszka pod adresem Z. ul. [...].