Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 listopada 2017 r., sygn. II SA/Wr 91/17

Ochrona przyrody

Dnia 16 listopada 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis (spr.) Sędzia WSA Władysław Kulon Protokolant Krzysztof Erbel po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 października 2017 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej we W. W.T.-P. sprawy ze skargi G.P. na uchwałę Sejmiku Województwa D. nr [...] z dnia [...] r. w przedmiocie ustanowienia planu ochrony P. Parku Krajobrazowego I. stwierdza nieważność załącznika nr 1 do uchwały Sejmiku Województwa D. z dnia [...] r. nr [...] w zakresie: § 4 ust. 3d, § 11 ust. 3 pkt 5, § 18 ust. 1 pkt 1-4, § 19 ust. 1 pkt 8, § 19 ust. 2 pkt 1-5, § 19 ust. 3 pkt 1, § 19 ust. 4 pkt 9, § 20 ust. 1; II. w pozostałym zakresie stwierdza niezgodność z prawem zaskarżonej uchwały; III. zasądza od Sejmiku Województwa D. na rzecz strony skarżącej kwotę 780 (słownie: siedemset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Gmina Przemków zaskarżyła uchwałę Sejmiku Województwa Dolnośląskiego nr XXII/669/16 w sprawie ustanowienia planu ochrony Przemkowskiego Parku Krajobrazowego kwestionując ją w całości. Zaskarżonemu aktowi zarzucono naruszenie prawa materialnego, a to rażące i istotne naruszenie następujących przepisów 1. art. 21 ust. 2 pkt 24 lit a w zw. z art. 30 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko w zw. z § 1 i 3 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 22 września 2010 r. w sprawie wzoru oraz zawartości i układu publicznie dostępnego wykazu danych o dokumentach zawierających informacje o środowisku i jego ochronie, poprzez ich niezastosowanie i nie udostępnienie projektu zaskarżonego aktu, wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 21 ust. 2 pkt 24 lit u ustawy; 2. art. 19 ust. 6b ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, poprzez jego niezastosowanie i uchwalenie zaskarżonego aktu bez zaopiniowania jego projektu przez właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków; 3. art. 20 ust. 4 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1a ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, poprzez ich niezastosowanie i wyznaczenie na terenie Gminy Przemków obszarów zakazu zlokalizowania nowych obiektów budowlanych oznaczonych jako "BKIV - strefa przeciwdziałania fragmentacji terenów otwartych - tereny wyłączone z zabudowy" (§ 4 ust. 1 pkt 3 lit d oraz § 12 pkt 4 lit e - 1 załącznika do zaskarżonego aktu), pomimo nie wyznaczenia na podstawie zaskarżonego aktu granic stref ochrony krajobrazów o których mowa w art. 20 ust. 4 pkt 7 ustawy, zaś jak wynika z art. 17 ust.la ustawy - takie zakazy mogą być wprowadzone wyłącznie w sytuacji wyznaczenia takich stref, których nie wyznaczono w zaskarżonym akcie; 4. art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, poprzez jego błędną wykładnię i wprowadzenie w § 18 i 19 zakazów nieprzewidzianych w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody i w konsekwencji uznanie, że katalog możliwych zakazów wynikających z art. 17 ust. 1 ustawy ma charakter katalogu otwartego, pomimo tego, że ustawodawca nie posługuje się sformułowaniem "w szczególności"; 5. § 3 rozporządzenia Wojewody Dolnośląskiego z dnia 4 kwietnia 2007 r. w sprawie Przemkowskiego Parku Krajobrazowego (Dz. U. Woj. Doln. Nr 94; poz. 1104) w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, poprzez ich niezastosowanie i określenie w zaskarżonym akcie zakazu lokalizacji nowych składowisk odpadów oraz zakazu lokalizacji obiektów, w których mogłaby się odbywać utylizacja odpadów przemysłowych, gromadzenie substancji toksycznych, odpadów chemicznych lub wybuchowych, poza zakresem zakazów określonych w rozporządzeniu Wojewody Dolnośląskiego z dnia 4 kwietnia 2007 r. w sprawie Przemkowskiego Parku Krajobrazowego (Dz. U. Woj. Doln. Nr 94; poz. 1104); 6. art. 20 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, poprzez jego niezastosowanie i wydanie zaskarżonego aktu bez uwzględnienia wyników audytu krajobrazowego, o którym mowa w art. 38a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym; 7. art. 20 ust. 4 pkt 7 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, poprzez jego niezastosowanie i nieokreślenie w zaskarżonym akcie granic stref ochrony krajobrazów stanowiących w szczególności przedpola ekspozycji, osie widokowe, punkty widokowe oraz obszary zabudowane wyróżniające się lokalną formą architektoniczną, wyznaczonych w obrębie krajobrazów priorytetowych, zidentyfikowanych w ramach audytu krajobrazowego, o którym mowa w art. 38a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, istotnych dla zachowania walorów krajobrazowych parku krajobrazowego, wraz ze wskazaniem które z zakazów, wymienionych w art. 17 ust. 1a ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, obowiązują w danej strefie.