Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 października 2017 r., sygn. I SA/Wr 319/17

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Barbara Ciołek, sędzia WSA Marta Semiczek, Protokolant specjalista Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 października 2017 r. sprawy ze skargi R. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 27 stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. nr [...] z dnia 28 października 2016 r.; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. z 28 października 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia R.D. zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości za 2008 r. w kwocie 14.083 zł.

Z akt sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w J. decyzją z dnia 13.11.2013 r. określił R.D. (dalej także: Strona, Skarżący) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 14.443 zł od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego położonego w J. przy ul. [...]. W wyniku rozpozna odwołanie od tej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z 28 marca 2014 r. zobowiązanie to określił na kwotę 14.417 zł

Pismem z 26 sierpnie 2016 r. R.D. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. o umorzenie zaległości wynikającej z ww. decyzji tj. zaległości w kwocie 14.083 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 10.841 zł.

Wyjaśnił, że zobowiązanie podatkowe zostało określone ponieważ nie złożył we właściwym czasie oświadczenia, iż w sprzedanym lokalu był zameldowany na pobyt stały nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia lokalu. Był to jedyny powód określania zobowiązania podatkowego. Strona podała, że prowadzone jest postępowanie egzekucyjne i komornik co miesiąc pobiera z rachunku bankowego Strony kwotę około 200 zł. Jako źródło dochodów Skarżący wskazał rentę inwalidzką w kwocie 846,86 zł miesięcznie, wyjaśnił, że choruje na reumatoidalne zapalenie stawów, nie może pracować, wymaga opieki osoby drugiej. Korzysta z pomocy żony, która z tego powodu nie może podjąć pracy i jest osobą długotrwale bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Choroba Skarżącego wiąże się z cierpieniem z powodu bólu, dlatego codziennie przyjmuje leki, na zakup których brakuje pieniędzy. Skarżący gospodarstwo domowe prowadzi wraz z żoną, która nie uzyskuje dochodów, finansowo pomaga im córka poprzez udostępnienie nieodpłatnie mieszkania, opłacanie wizyt w prywatnym gabinecie lekarskim i leków. Zdaniem Strony, tak niewielkie uchybienie, tj. brak oświadczenia o zameldowaniu w lokalu nie powinno skutkować obowiązkiem zapłaty tak wyskokowego podatku.