Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 25 października 2017 r., sygn. I SA/Po 593/17

Podatkowe postępowanie; Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant: st. sekretarz sądowy Katarzyna Fornalik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2017 r. sprawy ze skargi [...] i [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego P. - [...] (w wyniku ponownego rozpoznania sprawy) decyzją z dnia [...] września 2012 r., nr [...] określił A. A. oraz B. B. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. na kwotę [...] zł.

Organ I instancji po raz pierwszy określił wysokość zobowiązania podatkowego skarżących w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. decyzją z dnia 21 grudnia 2009 r., uchyloną decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 28 maja 2010 r. W decyzji organu odwoławczego wskazano na konieczność przeprowadzenia postępowania w znacznej części obejmujące powtórne przeprowadzenie wszystkich czynności, dowodów, o których nieprawidłowo zawiadomiono stronę. Organ I instancji wymienioną na wstępie decyzją ponownie określił skarżącym wysokość zobowiązania podatkowego. Uzasadniając to rozstrzygnięcie wyjaśniono, że A. A. w 2003 r. prowadził działalność gospodarczą pod firmą F(1). Skarżący zaewidencjonował w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (dalej również PKPiR) faktury wystawione przez F(2) C. C. z tytułu budowy kanalizacji w M(1), remontu kanalizacji w M(2), budowy przyłącza kanalizacji teletechnicznej, budowy instalacji telekomunikacyjnej. Skarżący zaliczył również do kosztów uzyskania przychodów wydatki wynikające z faktur wystawionych na inny podmiot. Dwukrotnie rozliczano wydatek z faktury nr [...] z dnia 30 października 2013 r. dotyczącej zakupu paliwa, bez wskazania nr rejestracyjnego pojazdu. Skarżący zaliczył w ciężar kosztów uzyskania przychodów kwotę [...] zł bez dokumentu źródłowego, jak również wydatki dotyczące samochodu stanowiącego własność B. B. Nie przedłożono ewidencji przebiegu pojazdu. W wyniku kontroli podatkowej wszczętej wobec skarżącej ustalono, że w 2003 r., prowadziła ona działalność gospodarczą pod firmą F(3). W prowadzonej przez skarżącą PKPiR zaewidencjonowano faktury wystawione przez F(2) C. C. z tytułu obsługi sprzętu przy pracach ziemnych oraz prac przy budowie kanalizacji teletechnicznej. Skarżąca w ciężar kosztów uzyskania przychodów zaliczyła również udokumentowane fakturą wydatki za naprawę oraz przegląd techniczny w samochodzie osobowym, nie przedkładając ewidencji przebiegu pojazdu. Skarżąca do kosztów uzyskania przychodów zaliczyła również VAT naliczony poprzez ujęcie wydatków w kwocie brutto. Ponadto w ciężar kosztów zaliczono opłatę za biuro bez udokumentowania jej poniesienia dowodem źródłowym. Po zakończeniu kontroli podatkowej skarżący złożyli korektę zeznania o wysokości osiągniętego dochodu. W korektach tych nie uwzględniono jednak wszystkich w wytkniętych przez organ w toku kontroli nieprawidłowości.