Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 października 2017 r., sygn. I SA/Ol 654/17

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. D. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania zabezpieczającego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]" r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia B. D. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]"roku, w przedmiocie uznania za niezasadne wniesionych zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania zabezpieczającego.

Z akt sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego prowadzi postępowanie wobec majątku skarżącej na podstawie zarządzeń zabezpieczenia z dnia "[...]"r. o numerach od "[...]" do "[...]"wydanych w celu zabezpieczenia zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług oraz odsetek za zwłokę od tych zobowiązań za: maj 2013 r. oraz za okres od sierpnia do grudnia 2013 r., w łącznej kwocie 216.570 zł.

Zawiadomieniem o zajęciu z dnia "[...]"r., dokonanym na podstawie wyżej wymienionych zarządzeń organ egzekucyjny, Naczelnik Urzędu Skarbowego, dokonał skutecznego zabezpieczenia wierzytelności w Urzędzie Skarbowym Zawiadomienie o zajęciu oraz odpisy zarządzeń zabezpieczenia doręczono stronie w dniu 19 stycznia 2017 r..

Pismami z dnia "[...]"r. B. D. wniosła zarzuty w sprawie postępowania zabezpieczającego, wskazując na treść art. 33 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017 r., poz. 1201 ze zm.), dalej jako "u.p.e.a." oraz zarzuciła naruszenie art. 156 § 1 pkt 5 u.p.e.a., poprzez wskazanie w zarządzeniach zabezpieczenia okoliczności, których ustalenie nastąpiło w oparciu o rażąco niepełny materiał dowodowy. Podkreśliła, że organ I instancji w sposób istotny naruszył art. 33 § 1 i § 2 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, poprzez bezzasadne i niezgodne z prawem zastosowanie instytucji zabezpieczenia. Zdaniem strony wydanie decyzji o zabezpieczeniu nastąpiło z pominięciem dowodu z przesłuchania świadka K. W.. Nie ma też obaw co do możliwości skutecznego prowadzenia postępowania egzekucyjnego, gdyż strona dysponuje odpowiednim majątkiem oraz możliwościami zarobkowania, z których będzie możliwe egzekwowanie zobowiązań podatkowych po wydaniu ostatecznej decyzji. Skarżąca zwróciła uwagę, że nie wyzbywa się majątku, zaś instytucja zabezpieczenia ma służyć zabezpieczeniu wykonania zobowiązania podatkowego w wypadku ryzyka udaremnienia jego egzekucji. Mając powyższe na uwadze, zwróciła się o umorzenie wszczętego na podstawie zarządzeń zabezpieczenia postępowania.