Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 31 października 2017 r., sygn. I SA/Gl 760/17

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędziowie WSA Agata Ćwik-Bury, Beata Machcińska, Protokolant st. sekr. sąd. Marta Mielczarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 października 2017 r. sprawy ze skargi P.I. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Znak: [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania pana P. I. (dalej podatnik lub skarżący), od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. (dalej organ podatkowy) z dnia [...] r. Znak: [...], którą określono podatnikowi zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w wysokości [...] zł - Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. (dalej organ odwoławczy lub Dyrektor), na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2017.201 ze zm.), dalej O.p., a także w oparciu o wskazane w uzasadnieniu przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2010.51.307 ze zm.), dalej ustawa podatkowa - utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że w zaskarżonej decyzji organ podatkowy stwierdził, iż podatnik w latach 2008-2012 wielokrotnie zawierał transakcje zakupu i sprzedaży pojazdów. Transakcje te, zawierane we własnym imieniu w sposób zorganizowany, w niedużych odstępach czasu i w powtarzalny sposób, nakierowane na osiągnięcie zysku, wypełniały znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy podatkowej, a zatem generowały one przychód ze źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Podatnik nie prowadził podatkowej księgi przychodów i rozchodów, o której mowa w art. 24a ust. 1 ustawy podatkowej, zaś w toku postępowania zgromadzono materiał dowodowy, pozwalający na ustalenie wysokości uzyskanego przez podatnika w 2010 r. dochodu, będącego podstawą dla obliczenia należnego zobowiązania w podatku dochodowym za ten rok.