Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 września 2017 r., sygn. II SA/Lu 419/17

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędziowie Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska,, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Wojtas, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 września 2017 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...]; II. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej A. K. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Prezydent Miasta B. P. zatwierdził projekt budowlany i udzielił B. i R. P. pozwolenia na przebudowę i zmianę sposobu użytkowania budynku gospodarczego na cele mieszkaniowe, położonego na działce [...] przy ulicy [...] w B. P..

Po rozpoznaniu odwołania A. K., właścicielki sąsiedniej nieruchomości o nr [...], Wojewoda decyzją z dnia [...]. decyzję organu I instancji utrzymał w mocy. Jego zdaniem spełnione zostały warunki, jakie zostały określone w art. 35 ust. 1 art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 290 z późn. zm.), zatem nie można odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na przebudowę. Projekt budowlany jest kompletny, zawiera wszystkie niezbędne elementy, przebudowa jest zgodna z decyzją o warunkach zabudowy, dokonano odpowiednich sprawdzeń. Odnośnie zastrzeżenia odwołującej się co do zachowania określonego w art. 35 ust. 6 pkt 1 prawa budowlanego 65 dniowego terminu dla wydania decyzji, Wojewoda stwierdził, że według akt sprawy wniosek o pozwolenie na budowę złożono [...] r., decyzja wydana została w dniu [...] r., a wysłana do stron dzień później. Organ zwrócił ponadto uwagę, że do jego kompetencji należy ocena, czy w danym postępowaniu nastąpiło naruszenie ustawowego terminu do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę i wymierzenie kary, o której mowa w art. 35 ust. 6 ustawy. W ocenie Wojewody nie ma uzasadnienia także zarzut wadliwości projektu budowlanego. Podkreślono, że do wniosku dołączono decyzję o warunkach zabudowy wydaną dla R. P., natomiast B. P. została wymieniona jako strona postępowania w rozdzielniku decyzji. Organ nie podzielił zapatrywania odwołującej się, jakoby decyzja o pozwoleniu na budowę została wydana inwestorowi, który nie posiadał decyzji o warunkach zabudowy. Wyjaśnił, że współwłasność jest odmianą prawa własności. Każdy ze współwłaścicieli zachowuje prawo, o jakim mowa w art. 209 k.c., tj. może wykonywać wszelkie czynności i dochodzić wszelkich roszczeń, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa i zachowuje prawo zarządu rzeczą wspólną w granicach określonych w art. 199 (czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu) i art. 201 k.c. (czynności zwykłego zarządu rzeczą wspólną) - chyba, że współwłaściciele inaczej postanowili w umowie, bądź sąd powszechny ustalił inaczej zasady wykonywania zarządu. Nie można zatem stawiać tezy, że R. i B. P. występując o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę nie legitymowali się decyzją o warunkach zabudowy. Decyzja wydana na rzecz jednego ze współmałżonków nadaje te same prawa również drugiemu.