Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 sierpnia 2017 r., sygn. II SA/Ol 547/17

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi M. P. i W. P. na uchwałę Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 27 listopada 2008 r. nr XXIV/465/08 w przedmiocie podziału województwa warmińsko-mazurskiego na obwody łowieckie 1) stwierdza nieważność uchwały Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 27 listopada 2008 r. nr XXIV/465/08 w sprawie "Podziału województwa warmińsko-mazurskiego na obwody łowieckie" w zakresie dotyczącym obwodu łowieckiego nr 29, obejmującego nieruchomości należące do M. P. i W. P., dla których Sąd Rejonowy w "[...]" prowadzi księgi wieczyste nr "[...]"; "[...]"; "[...]"; 2) zasądza od Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego na rzecz skarżących solidarnie M. P. i W. P. kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Sejmik Województwa w dniu "[...]" r., na podstawie art. 18 pkt 20 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590 ze zm., zwanej dalej: u.s.w.) oraz art. 27 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 127, poz. 1066 ze zm., dalej jako: u.pr.ł.), podjął uchwałę nr "[...]" w sprawie "Podziału województwa na obwody łowieckie".

W dniu 22 czerwca 2017 r. M. i W. P., po uprzednim wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa, w ustawowym terminie, zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ww. uchwałę wnosząc

o stwierdzenie jej nieważności w części dotyczącej obwodu łowieckiego nr "[...]"

i zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skarżący podnieśli, że na mocy zaskarżonego aktu prawa miejscowego utworzono między innymi obwód nr "[...]", administrowany przez Koło Łowieckie "[...]". Wskazali, że na terenie tego obwodu, w miejscowości G. (gmina G.) znajduje się działka rolna zabudowana, numer księgi wieczystej "[...]", której są właścicielami oraz działki rolne opisane w KW nr "[...]" i "[...]", których są współwłaścicielami. Podstawą prawną podjęcia zaskarżonej uchwały był art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie, który w dniu 22 stycznia 2016 r. utracił moc obowiązującą w związku z wejściem w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lipca 2014 r. Stwierdzili, że przedmiotowa uchwała została podjęta w sposób naruszający ich konstytucyjne prawa i wolności, bowiem nie została im zapewniona prawnie skuteczna możliwość sprzeciwienia się włączeniu posiadanej nieruchomości do obwodu łowieckiego, jak wymaga tego art. 64 ust. 1 i ust. 3 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Ponadto, pozostawanie w obrocie prawnym powyżej wskazanej uchwały, mimo braku istnienia podstawy prawnej, oznacza istnienie stanu istotnego i rażącego naruszenia prawa, albowiem uchwała Sejmiku wywierająca bezpośrednie skutki prawne w sferze uprawnień i obowiązków osób trzecich (w tym skarżących jako właścicieli nieruchomości) nie może mieć charakteru samoistnego i zachowywać moc obowiązującą mimo tego, że podstawa do jej wydania odpadła, a zgodnie z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego sposób wyznaczania obwodów łowieckich zastosowany przy jej podejmowaniu naruszał konstytucyjnie chronione uprawnienia właścicieli nieruchomości. Wskazano również na orzecznictwo sądów administracyjnych, w którym wskazywano na konieczność eliminowania z obrotu prawnego wydanych przed ogłoszeniem wyroku Trybunału rozstrzygnięć opartych na podstawie przepisów, których niekonstytucyjność stwierdził Trybunał oraz wydanych w przedmiocie zastosowania tych przepisów wyroków sądowych, względnie użycia innych środków procesowych w celu sanacji stanu niekonstytucyjności, w obszarze stosowania prawa i jego kontroli (wyrok NSA z dnia 10 lipca 2007 r., sygn. I OSK 1075/06 oraz wyrok NSA z dnia 14 października 2015 r., sygn. I OSK 54/14).