Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3 sierpnia 2017 r., sygn. I SA/Ol 356/17

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wiesława Pierechod (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski sędzia WSA Jolanta Strumiłło Protokolant stażysta Agnieszka Kunkel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Spółka A (dalej jako "Spółka", "skarżąca", "strona") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" uchylającą w całości decyzję Prezydenta z dnia "[...]" określającą zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2015r. w kwocie 6512 zł i orzekającą o wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2015r. za budynek pozostały o powierzchni 311,60 m2 w kwocie 2175 zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że Spółka w 2015r. była właścicielem budynku położonego w "[...]". Strona w deklaracji na podatek od nieruchomości za rok 2015 złożonej w dniu 29 stycznia 2015r. wykazała przedmiotowy budynek jako zwolniony z opodatkowania podatkiem od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 716 ze zm.), dalej jako " u.p.o.l". Następnie w dniu 10 lutego 2015r. skorygowała deklarację i wykazała powyższy budynek do opodatkowania, należny podatek obliczyła według stawki przewidzianej dla budynków mieszkalnych.

Decyzją z dnia "[...]" Prezydent, po uprzednim wszczęciu postępowania z urzędu, określił Spółce zobowiązanie z tytułu podatku od nieruchomości za 2015r. w kwocie 6512,00 zł za budynek związany z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 311,60 m2. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że ewidencja gruntów i budynków wskazuje, że przedmiotowy budynek jest sklasyfikowany jako "pozostały budynek niemieszkalny", trzykondygnacyjny, którego pole powierzchni zabudowy jest równe 131 m2. Brak jest natomiast danych odnośnie jego powierzchni użytkowej. Podstawę opodatkowania budynku organ ustalił w oparciu o złożoną korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za rok 2015. Wynika z niej, że powierzchnia użytkowa budynku wynosi 311,60 m2. W dalszej kolejności organ wskazał, że o ile nie budzi wątpliwości okoliczność, iż będący przedmiotem opodatkowania budynek został indywidualnie wpisany do rejestru zabytków i nie był w roku 2015 zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, o tyle nie można uznać, że spełniona została przesłanka określona w art. 7 ust. 1 pkt 6 u.p.o.l., polegająca na utrzymywaniu i konserwowaniu budynku zgodnie z przepisami ustawy o ochronie zabytków. W ocenie organu pierwszej instancji zgromadzony w sprawie materiał dowodowy tj. stanowisko Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia "[...]", opinia biegłego z dnia "[...]" wraz z załączoną dokumentacją fotograficzną, sporządzoną podczas oględzin budynku w dniu "[...]" potwierdza, iż budynek nie był w roku 2015 utrzymywany i konserwowany zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, a zatem nie mógł korzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości.