Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 2 sierpnia 2017 r., sygn. II SA/Ol 515/17

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. C. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji i utrzymanej nią w mocy decyzji organu I instancji w sprawie ze skargi R. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r., nr "[...]" w przedmiocie ustalenia opłaty eksploatacyjnej za wydobywanie kopalin ze złoża z rażącym naruszeniem koncesji postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji i utrzymanej nią w mocy decyzji organu I instancji.

Uzasadnienie

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r., nr "[...]", utrzymującą w mocy decyzję Starosty z dnia "[...]" r., którą organ I instancji zobowiązał R. C. do zapłaty opłaty eksploatacyjnej w kwocie 881.848,00 zł za wydobywanie kopalin ze złoża z rażącym naruszeniem koncesji, skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji organu I instancji z uwagi na wyszczególnione naruszenie prawa materialnego i przepisów postępowania. Podniósł, że niewstrzymanie wykonania związane byłoby z koniecznością przeprowadzenia egzekucji z majątku skarżącego niebagatelnej dla niego kwoty ponad 800 tys. zł. Przeprowadzenie egzekucji związane musiałoby być ze spieniężeniem majątku skarżącego, jako że ten nie posiada środków pieniężnych w takiej wysokości. Co za tym idzie wykonanie orzeczenia niosłoby dla skarżącego i jego rodziny powstanie skutków trudnych do odwrócenia tj. sprzedaży majątku, a także wiązałoby się z koniecznością redukcji prowadzonej działalności i osób zatrudnionych w firmie a nawet zgłoszenia wniosku o upadłość likwidacyjną. Skarżący podał, że jego trudna sytuacja ekonomiczna szczegółowo została wykazana w treści wniosku o przyznanie pomocy prawnej, złożonego obok niniejszej skargi. W przedmiotowym wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący oświadczył, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną i jednym dzieckiem. Do majątku małżonków należą: dom o powierzchni 120 m2 (wartość: ok. 800.000 zł), dwa mieszkania o powierzchni 90 m2 i 57 m2 (wartość odpowiednio: 300.000 zł i 260.000 zł), grunty rolne o powierzchni 26 ha (wartość: ok. 250.000 zł), grunt (bez wskazania jakiego rodzaju) o powierzchni 320 m2 (wartość: 40.000 zł) oraz samochód osobowy marki Jaguar S-Type, rok produkcji: 2004 (wartość: ok. 20.000 zł). Skarżący wykazał dochód żony z tytułu umowy o pracę w wysokości 2.800 zł brutto oraz dochód własny z tytułu dzierżawy gruntów rolnych w wysokości 20.000 zł rocznie, co stanowi 1.666,66 zł miesięcznie. Podał, że nie posiada żadnych oszczędności. Poza dochodem z tytułu dzierżawy gruntów rolnych, który przeznaczany jest na zaspokojenie bieżących potrzeb rodzinnych, czerpał dotychczas dochody