Orzeczenie
Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 lipca 2017 r., sygn. I SA/Lu 155/17
Egzekucyjne postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka (sprawozdawca) Sędziowie WSA Monika Kazubińska-Kręcisz, WSA Ewa Kowalczyk Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 lipca 2017 r. sprawy ze skargi K. G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] grudnia 2016 r., Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia K. G. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w L. (dalej: "organ egzekucyjny") z [...] października 2016 r., nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszonych zarzutów za nieuzasadnione.
Jak wynika z jego uzasadnienia i akt sprawy Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny (dalej: "U.F.G.") wystawił na skarżącego tytuł wykonawczy z 20 lipca 2015 r., nr [...] obejmujący zaległą opłatę za niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia OC w kwocie [...]zł, a następnie przekazał go do egzekucyjnej realizacji, doręczając jednocześnie jego odpis skarżącemu w dniu 9 lutego 2016 r. wraz z odpisem zawiadomienia z 26 stycznia 2016 r. o zajęciu wynagrodzenia za pracę w Komendzie Wojewódzkiej Policji w L..
W dniu 15 lutego 2016 r. skarżący złożył zarzuty w postępowaniu egzekucyjnym, wskazując na: błąd co do osoby zobowiązanego, brak podstawy faktycznej do dochodzenia roszczeń pieniężnych przez U.F.G. oraz brak uprzedniego doręczenia upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r., poz. 599, ze zm., dalej: "u.p.e.a."). Skarżący uzasadniał, że pojazd, na który powołuje się U.F.G. nie istniał, nie był dopuszczony do ruchu, a dowód rejestracyjny znajdował się od 2013 r. w Wydziale Komunikacji. Pojazd nie uczestniczył w żadnym zdarzeniu drogowym i nie znajdował się na drodze publicznej, na której mógłby być poddany kontroli drogowej.