Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 lipca 2017 r., sygn. I SA/Gl 368/17

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, Sędziowie WSA Wojciech Gapiński (spr.), Beata Machcińska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 11 lipca 2017 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w K. (dalej - organ odwoławczy, organ II instancji) postanowieniem z dnia [...] r. nr [...], [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm. - dalej O.p.), a także w oparciu o uprawnienia wynikające z art. 5 ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz.U. z 2015 r. poz. 578), po rozpatrzeniu zażalenia A Sp. z o.o. z siedzibą w S. (dalej - strona lub spółka) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] r. nr [...], [...] o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] r. znak [...] określającej dla A Sp. z o.o. z siedzibą w S. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2010 - utrzymało w mocy postanowienie organu I instancji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ II instancji wyjaśnił, iż decyzją z dnia [...] r. znak [...] organ podatkowy określił skarżącej spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2010 rok w wysokości [...] zł. Od decyzji tej spółka wniosła odwołanie w piśmie z dnia 15 listopada 2016 r. Postanowieniem z dnia [...] r. organ I instancji nadał nieostatecznej decyzji w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2010 rok rygor natychmiastowej wykonalności. Powołując się na brzmienie art. 239b § 1 pkt 4 O.p., organ I instancji wskazał, że wysoce prawdopodobnym jest, że podatnik nie wykona decyzji. Skoro natomiast do upływu terminu przedawnienia zostało mniej niż 3 miesiące, może dojść do wygaśnięcia zobowiązania na skutek upływu terminu przedawnienia.