Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. II SA/Wa 148/17

Geodezja i kartografia; Inspekcja pracy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Sławomir Antoniuk Sędzia WSA - Ewa Marcinkowska Protokolant starszy sekretarz sądowy - Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi Międzynarodowego Transportu Drogowego i Spedycji [...] Spółka jawna z siedzibą w N. na decyzję Głównego Inspektora Pracy z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji - oddala skargę -

Uzasadnienie

Inspektor pracy działający w ramach terytorialnej właściwości Okręgowego Inspektoratu Pracy w K. przeprowadził w dniu [...] i [...] października 2013 r. kontrolę u pracodawcy M. "[...]" [...], [...] sp. jawna z siedzibą w N. i jej ustalenia zostały udokumentowane w protokole kontroli nr rej. [...], podpisanym w dniu [...] października 2013 r. bez zastrzeżeń.

W wyniku tej kontroli Inspektor Pracy Okręgowego Inspektora Pracy w K., nakazem z dnia [...] października 2013 r. nr rej. [...], nakazał pracodawcy wypłacić pracownikowi V. Z. potrąconą bez jego zgody w dniu [...] czerwca 2013 r. z wynagrodzenia i diet, kwotę 575 euro i decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Po rozpatrzeniu odwołania od powyższego nakazu, Okręgowy Inspektor Pracy w K. decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...], utrzymał w nakaz z dnia [...] października 2013 r.

Po zaskarżeniu powyższej decyzji, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 17 listopada 2014 r. sygn. akt III SA/Kr 504/14, oddalił skargę.

Po wniesieniu skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2016 r. sygn. akt I OSK 591/15, oddalił skargę kasacyjną.

Następnie skarżąca pismem z dnia [...] września 2016 r., powołując się na przepis art. 155 k.p.a., wniosła o uchylenie ostatecznej decyzji Okręgowego Inspektora Pracy w K. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr rej. [...]. W uzasadnieniu podano, że kwota 575 euro, będąca przedmiotem nakazu płacowego z dnia [...] października 2013 r. nr rej. [...], ma charakter sporny pomiędzy stronami stosunku pracy, co eliminuje dopuszczalność wydania nakazu na podstawie art. 11 pkt 7 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 404, ze zm.). Na potwierdzenie sporności przedmiotowej kwoty powołano fakt złożenia przez V. Z. pozwu do Sądu Pracy w N. o zasądzenie na jego rzecz tej kwoty (pozew z dnia [...] marca 2016 r. sygn. akt [...].