Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 maja 2017 r., sygn. II SA/Wr 49/17

Administracyjne postępowanie; Nieruchomości

Dnia 9 maja 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek Sędzia WSA Władysław Kulon Protokolant Ewa Trojan po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi W.Ł. i S.Ł. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania z tytułu przejścia - z mocy prawa - prawa własności nieruchomości oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. znak [...] Burmistrz Miasta O. działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 ze zm.; dalej "u.g.n.") oraz art. 104 k.p.a. zatwierdził - po rozpatrzeniu wniosku W. i S.Ł. - projekt podziału nieruchomości oznaczonej geodezyjnie jako działka nr 38/5, w wyniku którego powstała m.in. działka będąca przedmiotem niniejszego postępowania. W decyzji wskazano, że działka nr 38/9 przeznaczona jest pod drogę ulicy lokalnej. Zgodnie z klauzulą zamieszczoną w dniu 30 stycznia 2014 r. na decyzji, stała się ona ostateczna i podlegała wykonaniu.

Pismem z dnia 30 grudnia 2014 r. Państwo Ł., powołując się na skutek przejścia prawa własności na rzecz Miasta O., wystąpili do Starosty O. o ustalenie odszkodowania m.in. za opisaną na wstępie działkę gruntu. Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, decyzją z dnia 25 stycznia 2016 r. znak [...] Starosta O. - na podstawie art. 129 ust. 1 i 5, art. 130, art. 132 ust. 1a, art. 134 w związku z art. 98 ust. 3 u.g.n. oraz przepisów k.p.a. - orzekł o ustaleniu na rzecz wnioskodawców odszkodowania w wysokości 95341,00 zł z tytułu przejścia z mocy prawa na rzecz Miasta O. prawa własności tej działki gruntu wraz z jej częściami składowymi. Do zapłaty należności zobowiązano Burmistrza Miasta O..

Od powyższego rozstrzygnięcia odwołanie złożyli W. i S.Ł., zarzucając decyzji organu pierwszej instancji naruszenie przepisów prawa materialnego, w szczególności § 36 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 ze zm.; dalej "rozporządzenie"), oraz przepisów postępowania, w szczególności: art. 6 k.p.a. poprzez wydanie zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa, art. 35 § 1 w zw. z art. 12 § 1 k.p.a. oraz art. 8, a także art. 89 k.p.a. poprzez przewlekłe prowadzenie postępowania i nieuzasadnione, pięciokrotne przedłużanie terminu załatwienia sprawy, wyznaczanie i przeprowadzenie rozprawy administracyjnej przy braku podstaw do przyjęcia, że jej przeprowadzenie zapewni przyspieszenie lub uproszczenie postępowania, a także prowadzenie przez Starostę polemiki z argumentacją podnoszoną w sprawie przez wnioskodawców, w szczególności z zarzutami wobec opinii z dnia 8 czerwca 2015 r. rzeczoznawcy majątkowego A.Ś.; art. 61 § 1 w zw. z § 3 k.p.a. poprzez przyjęcie, że postępowanie administracyjne w sprawie zostało wszczęte z chwilą "ustalenia stron postępowania i zawiadomienia ich o wszczęciu postępowania pismem z dnia 14.01.2015 r.", podczas gdy faktycznie wszczęte ono zostało z chwilą złożenia wniosku przez byłych właścicieli nieruchomości. W uzasadnieniu odwołania podniesiono jeszcze, że przyjęta przez biegłego w opinii z dnia 8 czerwca 2015 r. baza transakcyjna ustalona została w sposób wykluczający podobieństwo nieruchomości przyjętych do bazy z nieruchomościami wycenianymi, zarówno w zakresie rodzaju rynku (rynek lokalny/rynek regionalny), na którym nieruchomości porównawcze są położone, jak i w zakresie otoczenia (przeznaczenia nieruchomości, jakie przeważa wśród gruntów przyległych do tych, które zostały przyjęte na potrzeby wyceny), lokalizacji czy powierzchni.